Przejdź do zawartości

Johannes Jørgensen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johannes Jørgensen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1866
Svendborg

Data i miejsce śmierci

29 maja 1956
Svendborg

Narodowość

duńska

Alma Mater

Uniwersytet Kopenhaski

Dziedzina sztuki

literatura

Johannes Jorgensen (ur. 6 listopada 1866 w Svendborgu (Fionia), zm. 29 maja 1956 tamże) – duński pisarz i poeta[1].

Studiował na uniwersytecie w Kopenhadze, gdzie zapoznał się z twórczością i został zwolennikiem Georga Brandesa. W 1896, po powrocie z Włoch, przeszedł na katolicyzm. W 1913 podjął pracę na uniwersytecie w Lowanium, jednak po wybuchu wojny został zmuszony do opuszczenia Belgii[2].

Poza krajem urodzenia znany przede wszystkim z biografii Franciszka z Asyżu i Katarzyny ze Sieny[1]. Pięciokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Johannes Jørgensen, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-06-26] (ang.).
  2. Andrzej Kołaczkowski, Światowy zasięg nowszej literatury duńskiej, „Roczniki humanistyczne”, XIII, 1965, s. 123-124.
  3. Nomination archive, [w:] The Nobel Prize [online] [dostęp 2021-06-26] (ang.).