Jordanus z Nemore

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jordanus z Nemore
Data i miejsce urodzenia

1225
prawdopodobnie Borgentreich

Data i miejsce śmierci

1260
utonięcie w morzu

Zawód, zajęcie

matematyk, uczony

Jordanus z Nemore – średniowieczny matematyk. W swoim dziele Arithemica zawarł ponad czterysta twierdzeń matematycznych[1]. Zajmował się także statyką.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Niewiele wiadomo o jego życiu. Prawdopodobnie był człowiekiem świeckim, jednak przez cześć badaczy utożsamiany jest z Jordanem z Saksonii. Inni historycy odrzucają te przypuszczenie. Zginął, utopiwszy się w morzu, wracając z Ziemi Świętej[2].

Także kwestia jego przydomku (z Nemore) jest sporna. Mógł on wywodzić się od miejsca pochodzenia, gdyż w Europie znajdowały się wioski o zbliżonej nazwie. Są także przypuszczenia, że pochodził od przekształconego łacińskiego wyrażenia de numeri, co miałoby wskazywać na matematyczne zainteresowania Jordanusa. Fraza de Nemore po łacinie oznacza także z lasu lub może odnosić się do leśniczego[3][4].

Osiągnięcia naukowe[edytuj | edytuj kod]

Jako pierwszy podał w prawidłowy sposób warunki równowagi na równi pochyłej. Zgodnie ze współczesną terminologią możemy stwierdzić, że wartość siły równoważącej powinna być równa iloczynowi ciężaru ciała oraz sinusa kąta nachylenia równi[5].

Zajmował się także algebrą. Był jednym z najwcześniejszych matematyków, którzy liczby w równaniach zastępowali literami. Podawał między innymi sposoby rozwiązywania równań kwadratowych.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • The Demonstratio de algorismo
  • Demonstratio de minutiis
  • De elementis arithmeticae artis
  • Liber phylotegni de triangulis
  • Demonstratio de plana spera
  • De numeris datis

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Edward Grant: Średniowieczne podstawy nauki nowożytnej. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2005. ISBN 83-7469-045-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]