Juan Gálvez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juan Gálvez
Ilustracja
Agustina de Aragón, 1810.
Data i miejsce urodzenia

1774
Mora

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1846
Madryt

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

malarstwo, grawerstwo

Juan Gálvez (ur. 1774 w miejscowości Mora, zm. 12 grudnia 1846 w Madrycie) – hiszpański malarz pochodzący z prowincji Toledo, zajmował się również grawerstwem[1].

Studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie. Od 1794 r. pracował na dworze Karola IV przy pracach dekoracyjnych w Escorialu i Prado. W 1801 r. zaczął pracować w Pałacu Królewskim w Aranjuez. Współpracował z takimi artystami jak Luis Japelli czy Mariano Salvador Maella.

W 1808 r. w czasie inwazji napoleońskiej znalazł się w Saragossie, gdzie razem z włoskim malarzem Ferdinandem Brambilla stworzył cykl 32 rycin zatytułowany Ruiny Saragossy przedstawiający sceny z oblężenia miasta.

W 1816 r. został mianowany nadwornym malarzem, a w 1829 r. został dyrektorem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda.

Dzieła w Muzeum Prado[edytuj | edytuj kod]

  • Alegoría de la Agricultura
  • Vista del costado de la iglesia del Hospital General de Nuestra Señora de Gracia
  • Ruinas del patio de Santa Engracia
  • Ruinas del interior de la iglesia del Carmen
  • Joven sentada
  • El general Palafox y Melzi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antonio Gallego: Historia del grabado en España. Madryt: 1979, s. 391-392.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]