Juan Manuel Fernández Pacheco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juan Manuel Fernández Pacheco
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1650
Marcilla

Data śmierci

1725

Wicekról Neapolu
Okres

od 1702
do 1707

Poprzednik

Luis Francisco de la Cerda, 9. książę Medinaceli

Następca

Georg Adam von Martinitz

Odznaczenia
Order Złotego Runa (Hiszpania)

Juan Manuel Fernández Pacheco y Zúñiga (ur. 1650 w Marcilla, region Nawarra, zm. 29 czerwca 1725) – grand Hiszpanii, markiz Villeny, książę Escalony, był wicekrólem i Kapitanem-Generałem królestw Nawarry, Aragonii, Katalonii, Sycylii i Neapolu. Za zasługi nagrodzony Orderem Złotego Runa.

W 1707 jako wicekról Neapolu dostał się do austriackiej niewoli.

Założyciel Hiszpańskiej Akademii Królewskiej (Real Academia Española – RAE). Odpowiednie dekrety wydał król Filip V Burbon. Pacheco został 3 sierpnia 1713 tymczasowym dyrektorem Akademii. Pomógł wydać pierwszy słownik akademii, na podobieństwo tych jakie wydawała Akademia Francuska. 3 października 1713 został pierwszym zwyczajnym dyrektorem akademii, i pozostał nim do swej śmierci w 1725. Jego syn Mercurio Antonio López Pacheco również był dożywotnim dyrektorem RAE (1725–1746).

Jego krewnym był Juan Francisco Pacheco, książę de Uceda (zm. 1714), hiszpański dyplomata.