Julija Wakułenko
 Julija Wakułenko (2008) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 lipca 1983 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
1998 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 7 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
31 (14 stycznia 2008) |
| Australian Open |
2R (2004, 2007) |
| Roland Garros |
3R (2003, 2006) |
| Wimbledon |
2R (2005) |
| US Open |
4R (2007) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
136 (9 lutego 2004) |
| Australian Open |
1R (2004, 2008) |
| Roland Garros |
1R (2007) |
| Wimbledon |
1R (2007, 2008) |
| US Open |
1R (2007) |
| Strona internetowa | |
Julija Wakułenko, ukr. Юлія Вакуленко (ur. 10 lipca 1983 w Jałcie) – ukraińska tenisistka.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Status profesjonalny otrzymała w 1998 roku. Pierwszy zawodowy mecz zagrała w turnieju w hiszpańskiej Leridzie z Lourdes Domínguez Lino, który wygrała. W turnieju zdobyła pierwsze zawodowe punkty docierając do finału. Już w kolejnym występie zwyciężyła. W kolejnych turniejach przeważnie odpadała w pierwszych rundach. W WTA Tour zadebiutowała w stolicy Hiszpanii – Madrycie przegrywając w drugiej rundzie eliminacji. Pierwszy raz w turnieju głównym w Bol przechodząc udanie przez kwalifikacje. W turniejach wielkoszlemowych zadebiutowała w 2001 grając w pierwszej rundzie eliminacji Australian Open. W pierwszej 100 rankingu była sklasyfikowana w sierpniu 2003 na pozycji nr 97. Do jej największych sukcesów można zaliczyć półfinał w Canberze, ćwierćfinał w Acapulco w 2004 i III rundę French Open w 2006 i w 2004. Najwyżej sklasyfikowana była na miejscu nr 68 w marcu 2004. Jej trenerem jest Christian Filhol. Płynnie mówi po rosyjsku, serbsku, hiszpańsku i angielsku. Ma brata Brajana, który jest kolarzem.
W maju 2007 roku Wakułenko zakwalifikowała się do turnieju J&S Cup w Warszawie. W kwalifikacjach pokonała Hanę Šromovą, L. Stanciute i Cipporę Obziler. W pierwszej rundzie wygrała z Jeleną Lichowcewą. W drugiej rundzie sprawiła sensację, eliminując obrończynię tytułu, rozstawioną z numerem drugim, Kim Clijsters 7:6(3), 6:3. Bez względu na dalsze wyniki, jest to drugie osiągnięcie Ukrainki w turniejach zawodowych (po finale turnieju w Canberze w 2004 roku). W ćwierćfinale Wakułenko przegrała ze swoją rodaczką, a późniejszą finalistką, Aloną Bondarenko. Skreczowała przy stanie 2:6, 1:3.
Okazało się jednak, że to nie koniec możliwości Wakułenko na kortach ziemnych. Udowodniła to już tydzień później w zdominowanym przez deszcz turnieju berlińskim. W pierwszej rundzie pokonała Flavię Pennettę, w drugiej zaś wygrała z Meilen Tu. W trzeciej rundzie wyeliminowała drugą zawodniczkę imprezy, Amélie Mauresmo. W ćwierćfinale wyeliminowała Dinarę Safinę. W meczu o finał skreczowała przeciwko Anie Ivanović przy stanie 3:4.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 2008 roku rozpoczęła starania o uzyskanie obywatelstwa hiszpańskiego. Od dziesięciu lat mieszka w Barcelonie.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 4 listopada 2007 | Québec | Dywanowa (hala) |  Lindsay Davenport
|
4:6, 1:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2015-04-03] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2015-04-03] (ang.).