Meilen Tu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Meilen Tu
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1978
Tarzana

Wzrost

163 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1994

Zakończenie kariery

2010

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

35 (11 czerwca 2007)

Australian Open

2R (1997, 1999, 2001, 2002, 2007)

Roland Garros

2R (2001, 2007)

Wimbledon

3R (2002)

US Open

2R (1997, 2001)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

28 (22 października 2007)

Australian Open

3R (1998, 2005, 2008)

Roland Garros

3R (2006)

Wimbledon

3R (2007)

US Open

3R (2003, 2006, 2007)

Meilen Tu (chiń. upr. 涂美伦; chiń. trad. 涂美倫; pinyin Tú Měilún; ur. 17 stycznia 1978 w Tarzanie) – amerykańska tenisistka chińskiego pochodzenia, reprezentantka kraju w Fed Cup.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jej trenerem jest Samuel Sumyk, a rodzice pochodzą z Tajwanu. 31 października 1994 Meilen rozpoczęła karierę zawodową, którą zakończyła w roku 2010. W tym czasie wygrała jeden turniej singlowy i cztery deblowe z cyklu WTA Tour. 11 czerwca 2007 roku zajmowała trzydzieste piąte miejsce na listach światowych, 22 października 2007 zajmowała dwudzieste ósme miejsce wśród deblistek.

W 1994 roku zadebiutowała w wielkoszlemowym US Open, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z Silvią Fariną Elią. Na tym samym turnieju juniorskim zdobyła tytuł, pokonując Martinę Hingis w finale. Pokonała Amandę Coetzer i Magdalenę Maleewą. W 1995 osiągnęła trzecią rundę w Birmingham. W 1997 roku po raz pierwszy zagrała we wszystkich turniejach wielkoszlemowych i dostała się do pierwszej setki rankingu kobiet.

W 1998 trzykrotnie osiągała ćwierćfinały turniejów, rok później doszła do tego etapu w Tokio. W 2000 doszła do półfinału w Québec.

W sezonie 2001 wygrała jedyny turniej singlowy, w Auckland. Osiągnęła kilka ćwierćfinałów i najwyższe pozycje rankingowe w karierze. W 2002 rozwinęła się nieco jej kariera deblowa, zdobyła dwa tytuły i grała w dwóch finałach gry podwójnej. W singlowym Wimbledonie osiągnęła trzecią rundę. Trzeci tytuł deblowy zdobyła w 2003 roku w Birmingham z Els Callens. W 2004 wygrała jeszcze jeden turniej gry podwójnej, w Memphis. W sezonie 2005 jej najlepszymi wynikami były ćwierćfinał w Portorožu i półfinał w Cincinnati.

W lutym 2006 roku zdobyła deblowy tytuł ITF w Midland. Osiągnęła deblowy półfinał w Warszawie z Andreeą Vanc. Doszła do półfinału w Birmingham (singlowego oraz deblowego). Powróciła do czołowej setki rankingu, z której wypadła w kwietniu 2003. Odpadła w kwalifikacjach do kilku turniejów US Open Series, w samym wielkoszlemowym US Open poniosła porażkę w pierwszej rundzie. We wrześniu i październiku wycofała się z kilku imprez z powodu kontuzji.

W sezonie 2007 zagrała jedyny mecz w zawodach Fed Cup. Osiągnęła również dwa finały w rozgrywkach gry podwójnej.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 7 stycznia 2001 Auckland Twarda Argentyna Paola Suárez 7:6(10), 6:2

Gra podwójna (4–6)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 21 października 2001 Bratysława Twarda Francja Nathalie Dechy Rosja Jelena Bowina
Czechy Dája Bedáňová
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 10 lutego 2002 Paryż Twarda Francja Nathalie Dechy Rosja Jelena Diemientjewa
Słowacja Janette Husárová
Walkower
Finalistka 1. 17 lutego 2002 Antwerpia Twarda Francja Nathalie Dechy Bułgaria Magdalena Maleewa
Szwajcaria Patty Schnyder
3:6, 7:6(3), 3:6
Zwyciężczyni 2. 15 września 2002 Waikoloa Twarda Wenezuela María Vento-Kabchi Południowa Afryka Nannie de Villiers
Kazachstan Irina Sielutina
1:6, 6:2, 6:3
Finalistka 3. 14 października 2002 Bratysława Twarda Francja Nathalie Dechy Słowenia Maja Matevžič
Słowacja Henrieta Nagyová
4:6, 0:6
Zwyciężczyni 3. 15 czerwca 2003 Birmingham Trawiasta Belgia Els Callens Australia Alicia Molik
Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
7:5, 6:4
Finalistka 4. 2 listopada 2003 Québec Dywanowa Belgia Els Callens Li Ting
Sun Tiantian
3:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 22 lutego 2004 Memphis Dywanowa Szwecja Åsa Svensson Rosja Marija Szarapowa
Rosja Wiera Zwonariowa
6:4, 7:6(0)
Finalistka 5. 8 stycznia 2007 Sydney Twarda Francja Marion Bartoli Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy
3:6, 6:3, 6:7(2)
Finalistka 6. 17 czerwca 2007 Birmingham Trawiasta Sun Tiantian Latisha Chan
Chuang Chia-jung
6:7(3), 3:6

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 23/09/1996 Santa Clara 25 000 twarda Stany Zjednoczone Lilia Osterloh 6:1, 6:0
2. 21/10/1996 Lakeland 50 000 twarda Austria Petra Schwarz 5:7, 6:0, 6:0
3. 03/07/2000 Los Gatos 50 000 twarda Stany Zjednoczone Marissa Gould 1:6, 7:5, 6:4
4. 25/09/2000 Santa Clara 75 000 twarda Kanada Renata Kolbovic 6:7(1), 6:2, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1994 US Open Twarda Szwajcaria Martina Hingis 6:2, 6:4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]