Julius Tafel
Julius Tafel (ur. 2 czerwca 1862 w Courrendlin, zm. 2 września 1918 w Monachium) – chemik szwajcarski, jeden z pionierów współczesnej elektrochemii. Pracował z Emilem Fischerem, a następnie z Wilhelmem Ostwaldem. Jest znany przede wszystkim jako twórca równania Tafela.
Dziedziną naukowych zainteresowań Tafela była początkowo chemia organiczna. Prowadził, w słabo wentylowanym laboratorium, badania toksycznych związków, np. strychniny, puryny i innych amin, co spowodowało problemy zdrowotne. Zajął się wówczas w większym stopniu zagadnieniami z dziedziny fizyki i elektrochemii[1]. W roku 1898 opracował elektrochemiczną metodę redukcji strychniny na katodzie ołowiowej, co było nowością[2].
Cierpiał na bezsenność, co doprowadziło do załamania nerwowego. Popełnił samobójstwo[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Julius Tafel. Über die Polarisation bei kathodischer Wasserstoffentwicklung. „Z. Phys. Chem.”, s. 641-712, 1905. (niem.).
- ↑ a b Klaus Muller: Julius Tafel - His life and science. [w:] Electrochemistry Encyclopedia [on-line]. electrochem.cwru.edu. [dostęp 2011-05-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- www rodu Tafel: Wappen der männlichen Nachkommen des. [w:] Tafel Family Association: [on-line]. [dostęp 2011-05-12]. (ang.).