Przejdź do zawartości

Julius Tafel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julius Tafel

Julius Tafel (ur. 2 czerwca 1862 w Courrendlin, zm. 2 września 1918 w Monachium) – chemik szwajcarski, jeden z pionierów współczesnej elektrochemii. Pracował z Emilem Fischerem, a następnie z Wilhelmem Ostwaldem. Jest znany przede wszystkim jako twórca równania Tafela.

Dziedziną naukowych zainteresowań Tafela była początkowo chemia organiczna. Prowadził, w słabo wentylowanym laboratorium, badania toksycznych związków, np. strychniny, puryny i innych amin, co spowodowało problemy zdrowotne. Zajął się wówczas w większym stopniu zagadnieniami z dziedziny fizyki i elektrochemii[1]. W roku 1898 opracował elektrochemiczną metodę redukcji strychniny na katodzie ołowiowej, co było nowością[2].

Cierpiał na bezsenność, co doprowadziło do załamania nerwowego. Popełnił samobójstwo[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Julius Tafel. Über die Polarisation bei kathodischer Wasserstoffentwicklung. „Z. Phys. Chem.”, s. 641-712, 1905. (niem.). 
  2. a b Klaus Muller: Julius Tafel - His life and science. [w:] Electrochemistry Encyclopedia [on-line]. electrochem.cwru.edu. [dostęp 2011-05-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]