Justus Lipsius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justus Lipsius (1547-1606)
Justus Lipsius (1547-1606)
Ilustracja autorstwa Justusa Lipsiusa z De Amphitheatro Liber.

Justus Lipsius, Joost Lips lub Josse Lips (ur. 18 października 1547 w Overijse, zm. 23 marca 1606 w Lowanium) – flamandzki filozof neostoicki[1], filolog klasyczny i historyk. Jeden z najwybitniejszych znawców języka, historii i kultury starożytnego Rzymu.

Urodzony w brabanckim mieście Overijse, został wcześnie wysłany na nauki do jezuickiego kolegium w Kolonii, ale kiedy miał 16 lat rodzice przenieśli go na uniwersytet w Leuven, gdyż nie chcieli, by został członkiem Towarzystwa Jezusowego.

Jego Orationes octolenae potissimum habitae e tenebris erutae et in gratiam studiosae iuventutis foras productae zostały umieszczone w index librorum prohibitorum dekretem z 1613 roku a Epistolarum (quae in centuriis non extant) decades xiix, quibus accedunt poematia eiusdem; omnia nunc noviter collecta evulgataque studio et opera doctorum virorum dekretami z 1626 roku[2].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Variarum lectionum libri IV, 1569
  • Politicorum sive civilis doctrinae libri VI
  • De constantia libri II, 1584
  • Manuductio ad stoicam philosophiam
  • Physiologia stoicorum
  • Iusti Lipsi de Cruce: ad sacram profanamque historiam utiles, Éd. Jan Moretus, Antverpiae, ex officina Plantiniana, apud Ioannem Moretum, 1593
  • De cruce libri tres, Antwerpia, 1629

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Justus Lipsius, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
  2. Index librorum prohibitorum Ssmi D.N. Leonis XIII iussu et auctoritate recognitus et editus : praemittuntur constitutiones apostolicae de examine et prohibitione librorum, Rzym 1900, s. 194.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]