Język haji
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
17,5 tys. (2000) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | hji | ||
| IETF | hji | ||
| Glottolog | haji1235 | ||
| Ethnologue | hji | ||
| BPS | 0042 1 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język haji, także aji – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Sumatra Południowa, przez grupę etniczną Haji w kabupatenie Ogan Komering Ulu Selatan. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 17,5 tys. osób[1]. Pewni jego użytkownicy zamieszkują również prowincję Lampung[2].
Należy do grupy języków malajskich[3], według klasyfikacji Ethnologue stanowi część tzw. makrojęzyka malajskiego[1]. W edukacji i sferze religijnej używany jest język indonezyjski[4].
Z perspektywy genealogicznej jest to język o podłożu malajskim, przy czym obfituje w zapożyczenia z języka lampung (stanowią 1/3 podstawowego słownictwa)[1][5]. Jest wyraźnie odrębny od innych odmian języka malajskiego (w tym bliskich geograficznie dialektów semende i pasemah)[6].
Istnienie języka haji odnotowano w artykule z 1980 r., gdzie został próbnie sklasyfikowany jako dialekt języka malajskiego[7][8]. Dokumentacja jest silnie ograniczona. Został opisany w postaci słownika[9]. Zebrano też pewne informacje nt. jego gramatyki[10] oraz materiały tekstowe[11]. Nie istnieje drukowana literatura w tym języku[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Haji, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Anderbeck 2007 ↓, s. 3 (online), s. 52.
- ↑ Anderbeck 2007 ↓, s. 25 (online), s. 72.
- ↑ Anderbeck 2007 ↓, s. 10 (online), s. 58.
- ↑ Anderbeck 2007 ↓, s. 24 (online), s. 70.
- ↑ Anderbeck 2007 ↓, s. 24–25 (online), s. 70–71.
- ↑ Anderbeck 2007 ↓, s. 4 (online), s. 53.
- ↑ Mitani 1980 ↓, s. 5.
- ↑ Ibrahim Indra, Abdurrachman: Kamus bahasa Suku Haji – bahasa Indonesia. Palembang: Relawan Ungu Untukmu Sumsel-ku, 2008. ISBN 978-979-18246-0-6. OCLC 822584935. (indonez.).
- ↑ Aidy Ruslan Satun: Struktur bahasa Aji. Palembang: Proyek Penelitian Bahasa dan Sastra Indonesia dan Daerah Sumatera Selatan, 1985. [dostęp 2023-01-07]. (indonez.).
- ↑ Latifah Ratnawaty, Zainul Arifin Aliana, Muslim, Ahmad Bastari Suan: Struktur sastra lisan Aji. Jakarta: Pusat Bahasa, Departemen Pendidikan Nasional, 2002. ISBN 979-685-259-4. OCLC 52295277. [dostęp 2023-01-07]. (indonez.).
- ↑ Anderbeck 2007 ↓, s. 11 (online), s. 59.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karl Anderbeck: Haji: One language from twelve (A brief description of an interesting Malay dialect in South Sumatra). W: Shin Chong, Karim Harun, Yabit Alas (red.): Essays in Honour of Professor James T. Collins: Reflections in Southeast Asian seas. Pontianak: STAIN Pontianak Press, 2007, s. 51–91. ISBN 978-979-24-8444-1. OCLC 156994792. (ang.).
- Yasuyuki Mitani: Languages of South Sumatra. W: Yoshihiro Tsubouchi, Nasruddin Iljas, Yoshikazu Takaya, A. Rasjid Hanafiah (red.): South Sumatra: Man and Agriculture. Kyoto: Center for Southeast Asian Studies, Kyoto University, 1980, s. 1–19. OCLC 82038895. (ang.).