Przejdź do zawartości

Język halia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halia
Obszar

wyspa Buka (Bougainville)

Liczba mówiących

20 tys. (1994)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 hla
IETF hla
Glottolog hali1244
Ethnologue hla
WALS hal
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język halia, także tasi[1]język austronezyjski używany przez mieszkańców wyspy Buka (wybrzeża północne i wschodnie), półwyspu Selau oraz Carteret Islands (Bougainville, Papua-Nowa Gwinea)[2]. Według danych z 1994 roku posługuje się nim 20 tys. osób[1].

Wyróżnia się odmiany dialektalne: hanahan, hangan, touloun (tulon, tulun), selau[1].

W latach 1964–1981 i 2004–2005 badania nad językiem halia prowadzili lingwiści związani z Summer Institute of Linguistics[3]. Sporządzono słownik (1982, wyd. 2. 2005)[4][5] oraz opis jego gramatyki (1987)[6]. Jest nauczany w szkołach podstawowych. Zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Halia, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  2. Allen 1987 ↓, s. 1.
  3. Allen i in. 2005 ↓, s. 6.
  4. Jerry Allen i inni, Halia Language, Halia to English, English to Halia, Ukarumpa: Summer Institute of Linguistics, 1982 (Dictionaries of Papua New Guinea 6), ISBN 0-7263-0808-0, OCLC 8805731 (ang.).
  5. Allen i in. 2005 ↓.
  6. Allen 1987 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]