Język namla
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
30 (2005)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | naa | ||
| IETF | naa | ||
| Glottolog | naml1240 | ||
| Ethnologue | naa | ||
| BPS | 1082 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język namla – prawie wymarły język papuaski z prowincji Papua w Indonezji, używany przez grupę ludności blisko granicy z Papuą-Nową Gwineą[2]. Według danych z 2005 roku posługuje się nim 30 osób[1].
Publikacja Peta Bahasa podaje, że jego użytkownicy zamieszkują wieś Namla w dystrykcie Senggi (kabupaten Keerom). Oprócz tego jest używany we wsiach Tafanema i Dubu[3]. W użyciu są także języki malajski papuaski i tofanma[1]. Prawdopodobnie oba wywierają negatywny wpływ na jego żywotność[4].
Nie został dobrze opisany, dostępne są jedynie listy słownictwa. William A. Foley (2018) wskazał, że tofanma i namla tworzą małą rodzinę językową, nie stwierdzając związków zewnętrznych. Języki te nie dają się wyraźnie ulokować w ramach rodziny transnowogwinejskiej[5]. Podobnie postąpili autorzy publikacji Glottolog (4.6), wyróżniając rodzinę namla-tofanma[6]. Timothy Usher umieszcza oba języki w ramach grupy zachodniej rodziny języków pauwasi, wraz z afra i tebi-towe[7].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Namla, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Namla. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Bahasa Namla. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 463
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 462
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Namla-Tofanma. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Timothy Usher: Namla-Tofanma. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).