KDM (format danych)

KDM – format danych elementów systemu elektroenergetycznego powszechnie stosowany w Krajowej Dyspozycji Mocy w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym.

KDM jest formatem tekstowym, opartym na ASCII. Układ danych w formacie KDM stanowi jeden plik z grupami danych. W pliku tekstowym zawierającym dane w formacie KDM można wyróżnić dwie podstawowe grupy danych: dane węzłowe oraz gałęziowe. Dane sieciowe mają postać rekordów znakowych zmiennej długości, maksymalnie 255 znaków. Jednorodną grupę danych poprzedza rekord z odpowiednim słowem kluczowym. Rekordy mogą zawierać pełny zestaw danych na przykład węzła lub gałęzi, bądź też zestaw skrócony, wynikający z zakresu wprowadzanych zmian w stosunku do wartości domyślnych lub wprowadzonych wcześniej. Separatorem między poszczególnymi symbolami w rekordzie może być spacja lub kilka spacji, przecinek i znak końca rekordu. Dwa przecinki sąsiadujące ze sobą oznaczają, że wartość danej jest zerowa (nie zmieniana).

W KDM ustalono sposób nadawania nazw węzłom sieciowym:

• pierwsze trzy litery w nazwie stanowią skrót od geograficznej nazwy stacji sieciowej,
• czwarty znak to cyfra 4, 2, lub 1 oznaczająca poziom napięcia (odpowiednio: 400, 220 i 110 kV),
• następnie występuje cyfra oznaczająca numer szyny,
• na końcu występuje numer obszaru sieciowego.

Krajowy system elektroenergetyczny jest podzielony na pięć obszarów: Warszawa ma numer 1, Radom numer 2, Katowice 3, Poznań 4 oraz Bydgoszcz 5. Znaki kodowe poziomów napięć oraz układów szyn są wykorzystywane w tworzeniu schematów graficznych stacji elektroenergetycznych, natomiast kody obszarów są używane do prezentacji wyników rozpływowych dla wydzielonych sieci podobszarów, jak i do zmiany obciążeń węzłowych według globalnych zmian obciążenia podobszarów.

Bibliografia

• Dr Zbigniew Antoni Zdun, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-23] .