Kacapka
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
183 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
10,5 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • maksymalna |
|
| Hydrologia | |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 50°51′53,6″N 24°06′10,4″E/50,864889 24,102889
| |
.jpg) Mapa Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1933 roku | |
Kacapka (Katsapka[1]) – jezioro w Polsce na Wyżynie Wołyńskiej na Grzędzie Horodelskiej[2] w województwie lubelskim w powiecie hrubieszowskim w gminie Horodło[3] w dorzeczu Bugu.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Jezioro śródpolne[4], znajduje się we wschodniej części Wyżyny Wołyńskiej w zakolu Bugu na terenie Nadbużańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu[5] pomiędzy wsiami Zosin, Łuszków[5] i Janki Górne[6].
Informacje hydrologiczne[edytuj | edytuj kod]
Jezioro polodowcowe[4], krasowe[5][6] (pod nim zalegają prawdopodobnie margle z okresu kredy[7]), sezonowo zanikające[7], położone w niecce sufozyjnej[7]. Powierzchnia zwierciadła wody wynosi około 10,5 ha[8], maksymalna długość to 400 m[8], maksymalna szerokość – 335 m[8]. Lustro wody znajduje się na wysokości około 183 m n.p.m.[8] Maksymalna głębokość jeziora wynosi kilka metrów[6]. Jest to największe i najgłębsze jezioro z trzech jezior Nadbużańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu[5].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Wokół Kacapki występuje roślinność stepowa[9], około 8 ha wokół jeziora pokrywa trzcina[7]. W sąsiedztwie jeziora występują m.in. bóbr europejski, łoś euroazjatycki, żołna zwyczajna[9]. Występuje tam jedno z pięciu krajowych lęgowisk rybitwy białoskrzydłej[7]. Gniazdują tam również: bąk, bączek, błotniak stawowy, łabędź niemy, perkoz rdzawoszyi, rybitwa czarna[7].
Ochrona środowiska[edytuj | edytuj kod]
16 lipca 2002 roku[3][7] utworzono użytek ekologiczny „Kacapka”[5] o powierzchni 16,72 ha[3] obejmujący obszar jeziora[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kacapka [online], pzgik.geoportal.gov.pl [dostęp 2023-02-21].
- ↑ Małgorzata Flaga i inni, Stan i zmiany środowiska geograficznego wybranych regionów wschodniej Polski. 2, Lublin: Polskie Towarzystwo Geograficzne. Oddział Lubelski, 2015, s. 150, ISBN 978-83-940911-1-8, OCLC 932188068 [dostęp 2023-02-21].
- ↑ a b c d Raport z realizacji programu ochrony środowiska dla powiatu hrubieszowskiego za lata 2019-2020, Zakład Analiz Środowiskowych Eko-precyzja, Hrubieszów 2021, s. 76.
- ↑ a b NadJezioro, Horodło najbardziej wschodnia gmina Polski [online], Jeziora Polski, 30 marca 2020 [dostęp 2023-02-21] (pol.).
- ↑ a b c d e O OChK - Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych [online], parki.lubelskie.pl [dostęp 2023-02-21] (pol.).
- ↑ a b c Joanna Sawicka, Agnieszka Tomaszewska, Program ochrony środowiska dla powiatu hrubieszowskiego na lata 2013– 2016 z perspektywa (!) do roku 2020” (aktualizacja) [online], maj 2013, s. 30.
- ↑ a b c d e f g Objaśnienia do mapy geośrodowiskowej Polski 1:50 000. Arkusz HORODŁO (829), Państwowy Instytut Geologiczny; Państwowy Instytut Badawczy, Warszawa 2011, s. 25.
- ↑ a b c d Katalog jezior polskich. Z. 2, Jeziora górnego i środkowego dorzecza Wisły, Jerzy Kondracki (red.), Bronisława Richlingowa (oprac.), Warszawa: Polskie Towarzystwo Geograficzne, 1952, s. 8.
- ↑ a b Joanna Sawicka, Agnieszka Tomaszewska, Program ochrony środowiska dla powiatu hrubieszowskiego na lata 2013– 2016 z perspektywa (!) do roku 2020” (aktualizacja) [online], maj 2013, s. 52.