Kamienica Friedricha Pitzschky’ego w Szczecinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szczecinolog (dyskusja | edycje) o 17:26, 4 lis 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kamienica Friedricha Plitschky’ego
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Adres

Große Oderstraße 18-20

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

eklektyzm

Inwestor

Friedrich Pitzschky

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

1876

Ukończenie budowy

1877

Zniszczono

1944

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Friedricha Plitschky’ego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Friedricha Plitschky’ego”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica Friedricha Plitschky’ego”
Ziemia53°25′27,4″N 14°33′39,4″E/53,424278 14,560944

Kamienica Friedricha Plitschky’ego w Szczecinie – nieistniejąca eklektyczna kamienica, która znajdowała się na narożniku dzisiejszej ulicy Wielkiej Odrzańskiej i Rynku Nowego, na obszarze szczecińskiego osiedla Stare Miasto, w dzielnicy Śródmieście.

Historia

Projekt kamienicy stworzono w 1875 r. na zamówienie Friedricha Emila Pitzschky’ego, właściciela firmy ubezpieczeniowej. Pozwolenie na budowę wydano w czerwcu 1875 r., a prace budowlane przeprowadzono w latach 1876–1877. W kamienicy umieszczono siedziby firm ubezpieczeniowych i spedycyjnych, w tym zarząd przedsiębiorstwa Pitzschky’ego. 14 czerwca 1910 r. kamienicę sprzedano za 192 500 marek towarzystwu budowlanemu „Volkshaus”. W 1939 r. budynek stał się własnością przedstawicielstwa pracowników i pracodawców Deutsche Arbeitsfronts Gau Pommern[1]. W 1944 r. kamienica została uszkodzona podczas bombardowania i nie została już odbudowana. W latach 90. XX wieku w ramach rewitalizacji Podzamcza na jej miejscu powstały postmodernistyczne kamienice[2].

Opis

Kamienica była obiektem trzykondygnacyjnym, podpiwniczonym. Elewację parteru i pierwszego piętra ozdobiono boniowaniem. Okna najwyższego piętra oddzielono od siebie pilastrami jońskimi. Otwory okienne na tymże piętrze udekorowano naczółkami i konsolami. Narożnik budynku wyróżniał się wykuszem trzeciego piętra, podpartym konsolami i ukoronowanym trójkątnym gzymsem. Między trzecim piętrem a dachem umieszczono fryz z niewielkimi okienkami poddasza.

Przypisy

  1. Volkshaus – Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [online], pomeranica.pl [dostęp 2020-11-04].
  2. Tadeusz Białecki, Encyklopedia Szczecina: wydanie jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina, Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 646, ISBN 978-83-942725-0-0 [dostęp 2020-11-04].