Kamienica Oppenheimów i Regirerów w Warszawie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Oppenheimów i Regirerów
Ilustracja
Elewacja od strony podwórka
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Noakowskiego 16

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Edward Eber (prawdopodobnie)[1]

Kondygnacje

7

Ukończenie budowy

1913

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Oppenheimów i Regirerów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Oppenheimów i Regirerów”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Oppenheimów i Regirerów”
Ziemia52°13′17,760″N 21°00′36,694″E/52,221600 21,010193
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Oppenheimów i Regirerów – modernistyczna kamienica z licznymi elementami secesji wewnątrz budynku i w przejeździe bramnym wzniesiona w roku 1913[2] na polecenie Arona Oppenheima[3]. Budynek podpiwniczony, siedmiokondygnacyjny[4]. Gmach zlokalizowany jest w ścisłym centrum Warszawy w sąsiedztwie Placu Politechniki.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Płytki glazurowane w przejeździe bramnym kamienicy
Dziedziniec budynku

W 1905 dokonano parcelacji działek przy obecnej ulicy Noakowskiego (numery parzyste) przez trzy rodziny tj. Oppenheimów, Lewenfiszów oraz Rubinlichtów. Między innymi dzięki temu działaniu powstały kamienice przy ulicy imienia prof. Stanisława Noakowskiego[5].

28 marca 1940 przy Noakowskiego 16 Gestapo aresztowało polskiego, złotego medalistę olimpijskiego w biegu na 10 km z Los Angeles oraz działacza ruchu oporu – Janusza Kusocińskiego[6].

Podczas II wojny światowej budynek nie odniósł większych uszkodzeń. Powojenna inwentaryzacja charakteryzowała ogólny stan budynku jako dobry, wskazano jedynie na konieczność wymiany dachu[4].

Kamienica w 1978 została wpisana do gminnej ewidencji zabytków[2], a w 2015 do rejestru zabytków[1].

W 2003 zreprywatyzowana[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Agnieszka Żukowska: Kamienica przy Noakowskiego 16 w Warszawie zabytkiem. Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Warszawie, 2015-02-20. [dostęp 2015-03-24]. (pol.).
  2. ↑ a b Rejestr i ewidencja zabytków – stan na 05.2012
  3. ↑ Jerzy S. Majewski, Noakowskiego 16, dawniej Polna 70, Gazeta Wyborcza, 21.08.2006
  4. ↑ a b Archiwum Państwowe m.st. Warszawy Dokumentacja aktowa z zespołu: Biuro Odbudowy Stolicy 72/25/0/-/7109
  5. ↑ Ulica Stanisława Noakowskiego. [dostęp 2016-01-10].
  6. ↑ Bogdan Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II Wojny Światowej 1939–1945, Ars Print Production, 1999 s. 156
  7. ↑ Reprywatyzacja Noakowskiego: rodzina Waltzów ma oddać miliony złotych [online], TVN Warszawa, 22 grudnia 2017 [dostęp 2023-07-05] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_Oppenheimów_i_Regirerów_w_Warszawie&oldid=70789608”