Karnotyt
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
carnotyt |
|---|---|
| Skład chemiczny |
K2[UO2]2[V2O8]·3H2O |
| Twardość w skali Mohsa |
2 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
doskonała wzdłuż płaszczyzny (001) |
| Pokrój kryształu |
klasa słupa jednoskośnego |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Właściwości mechaniczne |
kruchy |
| Gęstość minerału |
4,46 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
jasnożółta lub jasnozielona |
| Rysa |
jasnozielona |
| Połysk |
matowy rzadziej jedwabisty |
| Współczynnik załamania |
nα 1,750, nβ 1,925, nγ 1,950 |
| Inne |
optycznie ujemny |
Karnotyt – promieniotwórczy minerał z gromady minerałów uranylu; uwodniony wanadan uranylowo-potasowy.
Nazwa nadana na cześć francuskiego górnika i aptekarza Marie Adolphe Carnot (1839–1920), opisany w 1899 r. przez francuskich naukowców M.M.C. Freidel i E. Cumenge, którzy zidentyfikowali go w okazach z Roc Creek w Montrose County, Kolorado, USA.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Występuje w postaci nalotów oraz w postaci miękkich proszkowych skupień ziemistych. Tworzy również czasami agregaty zbite. Krystalizuje w układzie jednoskośnym. Łatwo rozpuszcza się w kwasach, a ponadto zwilżony HCl zabarwia się na krwisto czerwono.
Asocjacje: współwystępuje z tiujamunitem i innymi wanadanami uranylu (UO2+
2).
Chemizm[edytuj | edytuj kod]
Czysty K2[UO2]2[V2O8]·3H2O zawiera 63% UO2, 20% V2O5, 10% K2 i 6% H2O. W minerale występują domieszki wapnia, magnezu, żelaza(III) i sodu.
Geneza[edytuj | edytuj kod]
Powstaje wskutek przeobrażenia minerałów uranu i wanadu, głównie w strefie wietrzenia skał osadowych (głównie piaskowców).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Największe złoża znajdują się w USA w stanach Kolorado, Dakota Południowa i Pensylwania. Występuje też w mniejszych ilościach w różnych miejscach na świecie m.in. w Uzbekistanie.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest to ważna ruda uranu, radu i wanadu.