Karol Kasperlik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Henryk Kasperlik
Ilustracja
Karol Kasperlik, rysunek ołówkiem Wincentego Wodzinowskiego, 1916.
tytularny generał brygady tytularny generał brygady
Data i miejsce urodzenia

14 października 1861
Zarzecze

Data śmierci

8 stycznia 1937

Przebieg służby
Lata służby

1878–1923

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny) Odznaka za Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Karol Henryk Kasperlik (ur. 14 października 1861 w Zarzeczu, zm. 8 stycznia 1937) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karol Henryk Kasperlik urodził się 14 października 1861 roku w Zarzeczu, w rodzinie Józefa i Marii Wrabel[1]. Miał młodszego brata Wilhelma (1873–1958), późniejszego księdza i wikariusza generalnego dla Śląska Cieszyńskiego.

W 1878 roku, po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Cieszynie, wstąpił do cesarskiej i królewskiej armii. Był w niej młodszym podoficerem artylerii, a od 21 listopada 1882 roku ogniomistrzem. 1 listopada 1897 roku został urzędnikiem wojskowym[1]. W 1911 pełnił służbę w intendenturze 5 Dywizji Piechoty w Ołomuńcu, jako urzędnik wojskowy w stopniu oficjała kontroli rachunkowej, a od 1 listopada tego roku – starszego oficjała kontroli rachunkowej (niem. Militär Rechnungsoberoffiziale), który odpowiadał stopniowi kapitana[2]. W 1918 roku pełnił służbę w Oddziale Kontroli Rachunkowej Ministerstwa Wojny w Wiedniu (niem. Fachrechnungsabteilung)[3].

17 lipca 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, jako urzędnik wojskowy z zatwierdzeniem pod względem poborów w IX randze i przydzielony do Departamentu Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[4].

W 1921 roku pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, a jego oddziałem macierzystym był Wojskowy Okręgowy Zakład Gospodarczy Warszawa-Powązki[5].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział kontroli administracyjnej[6].

Z dniem 31 października 1923 roku został przeniesiony z Wojskowej Kontroli Generalnej w stan spoczynku, w stopniu tytularnego generała brygady[7][8]. Do 31 grudnia 1923 roku został zatrzymany w służbie czynnej[9]. Na emeryturze mieszkał w Bielsku-Białej[10], a w 1928 roku w Skoczowie[11].

Zmarł 8 stycznia 1937 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie[12].

Generał był żonaty z Leopoldyną z Kirchnerów (ur. 6 września 1854, zm. 21 grudnia 1931), z którą miał dwie córki: Kornelię (ur. 1889) i Wilhelminę (ur. 1894)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Stawecki 1994 ↓, s. 161.
  2. Gazeta Lwowska nr 257 z 11 listopada 1911 roku, s. 2.
  3. Ranglisten des des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918, Wiedeń 1918, s. 1796.
  4. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 81 z 31 lipca 1919 roku, poz. 2826, 2835.
  5. Spis oficerów 1921 ↓, s. 487, 683.
  6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 373.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 56 z 24 sierpnia 1923 roku, s. 519.
  8. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 321.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1577.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1406.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 881.
  12. Cmentarz komunalny w Cieszynie, zdjęcie tablicy nagrobnej pp. Leopoldyny i Karola Kasperlików [1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]