Karol Marciak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Franciszek Marciak
podporucznik piechoty podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1910
Lwów

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa

Karol Franciszek Marciak (ur. 31 maja 1910 we Lwowie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego i Eleonory z Dulskich. Absolwent seminarium nauczycielskiego (1931) i dywizyjnego kursu podchorążych rezerwy piechoty, przydzielony do 6 pułku strzelców podhalańskich. Podporucznik mianowany ze starszeństwem 1 stycznia 1936. Od 1937 w 43 pułku piechoty Strzelców Kresowych. Żonaty.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 025/1 z 9 kwietnia 1940 r., poz. 60.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]