Karolina Kliszewska
a.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1867 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 listopada 1927 |
| Zawód |
śpiewaczka |
Karolina Kliszewska, de domo Wesołowska, występująca z pocz. pod nazwiskiem Karlińska (ur. 1867 we Frysztaku, zm. 9 listopada 1927 w Katowicach)[1] – polska śpiewaczka operetkowa i operowa, aktorka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Zadebiutowała na scenie we Lwowie. W 1892 roku zwróciła uwagę Władysława Szymanowskiego, dzięki któremu jeszcze tego samego roku zaczęła występować w operetkach w Warszawie, zdobywając tam popularność. Po powrocie do Lwowa na lata związała się z Teatrem Lwowskim, silnym i miłym głosem oraz grą aktorską zaskarbiając sobie przychylność publiczności. Występowała w operetkach, operach, wodewilach i komediach. Pod koniec życia przeniosła się do Katowic, gdzie występowała na scenie Teatru Polskiego[1]. W opinii Franciszka Pajączkowskiego miała „prawdziwy talent operetkowy, miała naturalność i wdzięk, zawsze doskonała w grze i śpiewie”[2]. Została pochowana na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stanisław Dąbrowski, Kliszewska z Wesołowskich Karolina, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 12, Wrocław – Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk, 1966–1967, s. 638.
- ↑ Karolina Kliszewska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-09-30].