Przejdź do zawartości

Katarzyna I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Vuvar1 (dyskusja | edycje) o 18:06, 26 wrz 2009. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Caryca Katarzyna I

Katarzyna I Aleksiejewna, Екатерина I Алексеевна właściwie Marta Helena Skowrońska (ur. 15 kwietnia 1683 lub 1684 r. w Jēkabpils w Inflantach, zm. 17 maja 1727 w Petersburgu) - cesarzowa Rosji w latach 1725 - 1727, żona Piotra I Wielkiego (1672-1725).

Dzieje

Katarzyna była córką osiadłego na terenie dzisiejszej Łotwy prostego chłopa, mieszkańca W. Ks. Lit. Samuela Skowrońskiego i otrzymała na chrzcie imię Marta. W wieku lat 17 najęła się na służbę do ewangelickiego pastora Glücka w inflanckim Marienburgu (obecnie Alūksne, Łotwa). W tym mieście poznała szwedzkiego dragona, ubogiego szlachcica nazwiskiem Johann Rabe, za którego wyszła za mąż. Po zdobyciu miasta przez wojska rosyjskie pracowała jako praczka w pułkowej pralni. Następnie trafiła na służbę do starego marszałka Borysa Szeremietiewa. U niego spotkał ją Aleksander Mienszykow, wykupił od starego marszałka i w roku 1702 zabrał do Moskwy. Wówczas Marta przeszła na prawosławie i przyjęła imię - Katarzyna Aleksiejewna. Wkrótce została faworytą Mienszykowa (podobno miała z nim dwoje dzieci). W roku 1706 u Mienszykowa poznał Martę Piotr I i zakochał się w niej. Ożenił się z nią w listopadzie 1707 r. W 1724 mianował ją carycą i współregentką. Urodziła mu 11 dzieci, z których jednak tylko dwie córki dożyły dorosłego wieku.

Zgodnie z testamentem Piotra I, tron carski po nim przejęła Katarzyna, która została koronowana jeszcze w 1724 r. Faktycznie rządy w jej imieniu sprawował książę Aleksander Mienszykow, który przewodniczył specjalnie utworzonej 6-osobowej Najwyższej Tajnej Radzie, będącej organem doradczym carycy. Katarzyna wkrótce ciężko zachorowała i umarła po dwóch latach rządów. Historia zanotowała tylko jedną istotną jej decyzję, zawartą w testamencie. Mianowicie wyraziła w nim wolę, aby następcą na tronie po jej śmierci został Piotr II Aleksiejewicz, wnuk Piotra I (po jego najstarszym synu z pierwszego małżeństwa - Aleksym). Po nim władcami miały być kolejno Anna, bratanica Piotra, i Elżbieta, córka Piotra I i Katarzyny. Druga córka tej pary, Anna, wyszła za Karla Friedricha księcia Holstein-Gottorp i była matką późniejszego cara Piotra III, a więc protoplastką wszystkich Romanowów od XVIII do XX wieku.

Genealogia

  Samuel Skowroński 1)
ur. ?
zm. ?
Elżbieta Moritz
lub Dorota Hann
ur. ?
zm. ?
     
   
Piotr I Wielki
ur. 30 V 1672
zm. 28 I 1725
OO   19 II 1712
Katarzyna I
ur. 5 / 15 IV 1685
zm. 6 / 17 V 1727
                   
                   
                   
Paweł
 ur. 1704
 zm. po 1707
 
Piotr
 ur. IX 1705
 zm. po 1707
 
Anna 2)
 ur. 7 / 28 II 1708
 zm. 4 / 15 V 1728
 
Elżbieta
 ur. 29 XII 1709
 zm. 5 I 1762
 
Natalia
 ur. 20 III 1713
 zm. 27 V 1715
 
                   
Małgorzata
 ur. 19 IX 1714
 zm. 7 VII 1715
 
Piotr
 ur. 27 X / 15 XI 1715
 zm. 25 IV lub 19 IV 1719
 
Paweł
 ur. 2 / 13 I 1717
 zm. 3 / 14 I 1717
 
Natalia
 ur. 19 / 31 VIII 1718
 zm. 4 / 15 III 1725
 
Piotr
 ur. 1719
 zm. 9 IX lub 7 X 1723
 
  1. litewski chłop osiadły w Inflantach
  2. matka Piotra III

gengen

Zobacz też

Rosja w XVIII wieku, Historia Rosji.

Szablon:Władca-Rosja Szablon:Władca

Szablon:Link FA