56°30′N 25°51′E/56,500000 25,850000Jēkabpils
|
|||||
 |
|||||
|
|||||
| Państwo |  Łotwa |
||||
| Okręg (do 2014) | Jēkabpils | ||||
| Burmistrz | Leonīds Salcevičs | ||||
| Powierzchnia | 23 km² | ||||
| Wysokość | 10 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
24 146[1] 945,8 os./km² |
||||
| Nr kierunkowy | 652 | ||||
| Kod pocztowy | 5201–5206 | ||||
|
Położenie na mapie Łotwy
 Jēkabpils
|
|||||
| 56°30′N 25°51′E/56,500000 25,850000 |
|||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Litwa, Łotwa i Estonia |
|||||
Jēkabpils (niem. Jakobstadt, pol. Jakubowo, Jakubów lub Jakobsztat) – miasto na Łotwie, siedziba okręgu, położone nad rzeką Dźwiną, po obu jej stronach, podzielone między Łatgalię (brzeg prawy) i Semigalię (brzeg lewy), 9. według liczby mieszkańców miasto Łotwy, 26 965 mieszkańców (2004). Jēkabpils leży przy drodze krajowej nr 6 łączącej Rygę z Dyneburgiem. Miasto pełni głównie funkcje przemysłowe i handlowe.
Historia[edytuj]
Na terenach obecnego Jēkabpilsu w 1237 zakon kawalerów mieczowych wzniósł zamek Kreutzburg. Wykopaliska archeologiczne na terenie dawnego zamku potwierdzają, że w tym miejscu istniało dawniej centrum handlu i osada plemienia Łatgalów, jednego ze szczepów, od których wywodzą się Łotysze. Wokół zamku rozwinęła się osada Krustpilis. Podczas wojen polsko-szwedzkich w XVII wieku była ona często niszczona, jednak zawsze odbudowywana. W XVII wieku na tereny te przybyli z Rosji starowiercy. Prawa miejskie Jēkabpils otrzymał w 1670 od księcia Kurlandii i Semigalii Jakuba Kettlera. Z założeniem miasta wiąże się legenda o rysiu spotkanym w tych lasach przez księcia. Do dziś w herbie Jēkabpilsu widnieje to zwierzę. W 1683 w Jakobstadt urodziła się Marta Skowrońska, przyszła żona cara Piotra I i caryca Rosji Katarzyna I. W 1721 całe miasto przeszło pod władzę rosyjską. Od 1920 jeden z ważnych ośrodków niepodległej Łotwy. W 1962 Krustpilis i Jēkabpils połączyły się, tworząc jedno miasto.
Turystyka[edytuj]
Jēkabpils zachował swój oryginalny charakter miasta handlowego. W najstarszej części miasta zachowała się niska zabudowa z XVII i XVIII wieku, z wieloma małymi sklepikami. W wielokulturowym mieście znajduje się również wiele świątyń różnych wyznań.
Miasta partnerskie[edytuj]
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Jakobsztat w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.
