Przejdź do zawartości

Katarzyna Gardzina-Kubała

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Katarzyna K. Gardzina)
Katarzyna Krystyna Gardzina-Kubała
Ilustracja
Katarzyna K. Gardzina (fot. Karpati&Zarewicz)
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1976
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz muzyczny publicysta nauczyciel

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Strona internetowa

Katarzyna Krystyna Gardzina-Kubała (obecnie Gardzina) (ur. 6 grudnia 1976 w Warszawie) – polska dziennikarka i publicystka kulturalna, krytyk muzyczny i baletowy, autorka książek dla dzieci o balecie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia na Wydziale Lingwistyki Stosowanej i Filologii Wschodniosłowiańskich Uniwersytetu Warszawskiego (2000, rusycystyka) oraz podyplomowe studia dziennikarskie na tej samej uczelni (2002). W roku 2005 uzyskała absolutorium Akademii Muzycznej im. F. Chopina (Studia Teorii Tańca).

Pracę dziennikarską rozpoczęła w dziale kultury Trybuny[1], przez wiele lat była krytykiem muzycznym Życia Warszawy. Współpracowała z większością polskich czasopism muzycznych, m.in. Ruch Muzyczny, Muzyka21, Twoja Muza, Playbill – Scena Polska, Place for Dance, czasopisma teatrów operowych w Warszawie i Poznaniu.

Od wielu lat regularnie zamieszcza recenzje i artykuły na temat tańca i baletu w Ruchu Muzycznym, współpracuje z portalem taniecpolska.pl[2] publikując teksty publicystyczne i krytyczne na temat baletu. Stale publikuje w programach teatralnych do spektakli baletowych oraz w prasie lokalnej. Współpracowała z wydawnictwem Studio Blok, współtworząc (od 2008) serię książek dla dzieci Bajki baletowe[3].

Jedna z założycieli Ogólnopolskiego Klubu Miłośników Opery „Trubadur”, na łamach kwartalnika klubowego „Trubadur” opublikowała wiele tekstów i wywiadów z artystami opery i baletu[4]. Prowadzi blog baletowy Na czubkach palców[5].

W roku 2014 i 2023 była członkinią komisji jurorskiej opiniującej spektakle na Polską Platformę Tańca '14[6].

Pracuje w Polskiej Operze Królewskiej (od 2019) w Dziale Promocji i Marketingu jako Specjalista ds. wydawnictw[7].

Działalność

[edytuj | edytuj kod]
  • Jest administratorem baletowego forum dyskusyjnego balet.pl.
  • Napisała ponad sto książeczek – komentarzy do serii oper, baletów i operetek w zbiorze Kolekcja La Scala.
  • Prowadziła zajęcia fakultatywne wg autorskiego programu Teatr muzyczny i świat mediów w VII Liceum Ogólnokształcącym im. Słowackiego w Warszawie.
  • Wspólnie ze Sławomirem Woźniakiem zrealizowała warsztaty poświęcone baletowi w warszawskim Och-Teatrze (2010).
  • Prowadziła cykl spotkań z artystami opery i baletu w klubokawiarni „Lokal Użytkowy” oraz w ramach Fundacji „Terpsychora” spotkania z ludźmi tańca i warsztaty dla dzieci w warszawskiej Galerii Apteka Sztuki.
  • W latach 2008–2010 pracowała na stanowisku sekretarza literackiego Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie.
  • W 2008 roku wraz z gronem krytyków tańca podjęła próbę reaktywacji kwartalnika „Taniec”.
  • W 2010 roku opracowała cykl 25 krótkich felietonów z zakresu historii i teorii tańca w ramach kolekcji „Taniec i balet”, wydanej przez Wydawnictwo AGORA.
  • Współpracuje z Instytutem Muzyki i Tańca.
  • Popularyzatorka transmisji na żywo w kinach i innych ośrodkach światowych spektakli teatralnych (współpracuje z Cikanek Film Sp. z o.o., zajmującą się dystrybucją transmisji operowych, baletowych i teatralnych do kin).
  • Od września 2024 wraz z Katarzyną Sanocką prowadzi autorską audycję radiową w Drugim Programie Polskiego Radia „Pas de deux – dwójkowy magazyn taneczny".

Ważniejsze publikacje (wybór)

[edytuj | edytuj kod]
  • Balet – nie-męska sprawa?[8]
  • Wyjść spod drążka[9]
  • Wszystko wszędzie naraz[10]
  • A może szkoła baletowa?[11]
  • Od Bejarta do Acosty[12]
  • Lekcje tańca u „Andre” – o Andrzeju Glegolskim[13]
  • Suma wyobrażeń. O bogactwie i prostocie w choreografiach Krzysztofa Pastora[14]
  • Zadania krytyki baletowej[15]
  • Przełom nie zawsze przełomowy. Przemiany w polskim balecie po roku ’89[16]
  • Drugie życie baletu. Rekonstrukcje, przeniesienia, licencje[17]
  • Hobby: tancerz[18]
  • Obsesje i perwersje Matsa Eka[19]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Klub Miłośników Opery „Trubadur” [online], trubadur.pl [dostęp 2017-07-02] (pol.).
  2. ↑ taniecpolska.pl. taniecpolska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-09)]..
  3. ↑ Empik: Katarzyna Gardzina-Kubała [1], [dostęp 2019-01-15].
  4. ↑ Klub Miłośników Opery „Trubadur” [online], trubadur.pl [dostęp 2017-07-02] (pol.).
  5. ↑ Na czubkach palców.
  6. ↑ Polska Platforma Tańca - Jurorzy [online], archiwum2014.polskaplatformatanca.pl [dostęp 2019-01-19].
  7. ↑ Kontakt [online], Polska Opera Królewska [dostęp 2024-11-01] (pol.).
  8. ↑ Balet – nie-męska sprawa?
  9. ↑ Encyklopedia, Wyjść spod drążka [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-11-01] (pol.).
  10. ↑ Wszystko wszędzie naraz [online], ruchmuzyczny.pl [dostęp 2024-11-01] (pol.).
  11. ↑ A może szkoła baletowa?
  12. ↑ Od Bejarta do Acosty.
  13. ↑ Lekcje tańca u „Andre” – o Andrzeju Glegolskim.
  14. ↑ Suma wyobrażeń. O bogactwie i prostocie w choreografiach Krzysztofa Pastora. taniecpolska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-18)]..
  15. ↑ Zadania krytyki baletowej. taniecpolska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-04)]..
  16. ↑ Przełom nie zawsze przełomowy. Przemiany w polskim balecie po roku ’89. taniecpolska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-09)]..
  17. ↑ Drugie życie baletu. Rekonstrukcje, przeniesienia, licencje. taniecpolska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-09)]..
  18. ↑ Hobby: tancerz.
  19. ↑ Obsesje i perwersje Matsa Eka.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Gardzina-Kubała&oldid=75106448”