Kazimierówka (rejon miadzielski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierówka
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

miadzielski

Sielsowiet

Budsław

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kazimierówka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Kazimierówka”
Ziemia54°50′29″N 27°25′19″E/54,841389 27,421944

Kazimierówka – dawny zaścianek i folwark. Tereny na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Budsław.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.

W latach 1921–1945 wieś a następnie zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[1] (od 1926 w województwie wileńskim[2]), w powiecie duniłowickim (od 1926 w powiecie wilejskim)[3], w gminie Budsław[4][5].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało wieś 51 osób, 50 było wyznania rzymskokatolickiego a 1 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 7 budynków mieszkalnych[4]. W Wykazie miejscowości wyróżniono zaścianek i folwark Kazimierówka. W 1931 zaścianek liczył 8 domów z 41 mieszkańcami a folwark 3 domy i 23 mieszkańców[5].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Budsławiu. Podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Budsławiu[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  2. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  4. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 20.
  5. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 57.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 687.