Bubny (rejon wilejski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bubny
Бубны
Ilustracja
Cerkiew Opieki Matki Bożej
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

wilejski

Sielsowiet

Dołhinów

Populacja (2009)
• liczba ludności


265[1]

Nr kierunkowy

1771

Kod pocztowy

222460

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Bubny”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Bubny”
Ziemia54°45′05″N 27°34′14″E/54,751389 27,570556

Bubny (biał. Бубны; ros. Бубны) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Dołhinów.

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. Opieki Matki Bożej[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[3].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[4] (od 1926 w województwie wileńskim[5]), w powiecie duniłowickim (od 1926 w powiecie wilejskim)[6], w gminie Budsław[7][8].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 313 osób, 61 było wyznania rzymskokatolickiego, 246 prawosławnego, a 6 mojżeszowego. Jednocześnie 17 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 296 białoruską. Było tu 58 budynków mieszkalnych[7]. W 1931 w 58 domach zamieszkiwały 344 osoby[8].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Budsławiu i prawosławnej w Krzywiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Budsławiu[9].

W 1940 władze sowieckie utworzyły sielsowiet Bubny, a wieś stała się siedzibą władz sielsowietu. W 1954 miejscowość weszła w skład sielsowietu Wołkołatka, a w 1973 w skład sielsowietu Dołhiłów[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Приход храма Покрова Пресвятой Богородицы д. Бубны. molod-eparchy.by. [dostęp 2021-03-01]. (ros.).
  3. Bubny, wieś, powiat wilejski, gmina Budsław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 252.
  4. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  5. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  6. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  7. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 20.
  8. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 57.
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 182.
  10. Рашэнне выканаўчага камітэта Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 4 красавіка 1973 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1973, № 12 (1386)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]