Przejdź do zawartości

Kazimiera Krakowiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimiera Krakowiak
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1946
Bychawa

profesor nauk społecznych
Specjalność: pedagog i językoznawca
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1979

Habilitacja

1996

Profesura

2014

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Kazimiera Krakowiak (ur. 4 marca 1946 w Bychawie) – polska pedagog i językoznawca, profesor nauk społecznych, dr hab. nauk humanistycznych, specjalistka w dziedzinie surdopedagogiki, językoznawstwa stosowanego, audiofonologii i logopedii[1].

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia polonistyczne odbyła na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1964–1969. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskała na Wydziale Filologicznym UJ w 1979 r. Habilitacja w roku 1996, na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, na podstawie pracy „Fonogesty jako narzędzie formowania języka dzieci z uszkodzonym słuchem”.

W 2014 otrzymała nominację profesorską z rąk Prezydenta RP.

Działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Zajmuje się zastosowaniem teorii lingwistycznych i wyników badań językoznawczych w wychowaniu językowym dzieci i młodzieży z uszkodzeniami słuchu. Twórczyni polskiej metody fonogestów, wzorowanej na koncepcji Cued Speech R. Orina Cornetta, umożliwiającej osobom z głębokim prelingwalnym uszkodzeniem słuchu biegle opanować język polski w mowie i piśmie.

Organizatorka trwającego 10 lat eksperymentu pedagogicznego w dziedzinie surdopedagogiki. Autorka koncepcji wychowania językowego opartego na podwójnym dostosowaniu się rozmówców – słyszącego i niesłyszącego. Stworzyła teoretyczne podstawy opisu systemu komunikacyjnego wspólnoty niesłyszących.

Opublikowała ponad 120 prac (w tym 5 monografii), przygotowała kilka prac zbiorowych. Pod jej kierunkiem 13 osób napisało prace doktorskie, a 261 magisterskie.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1979, Nagroda Dyrektora Instytutu Kształcenia Nauczycieli za osiągnięcia dydaktyczno-naukowe.
  • 1986, Nagroda Dyrektora Instytutu Kształcenia Nauczycieli za osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej.
  • 1989, Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (indywidualna stopnia trzeciego z tytułu osiągnięć naukowych i postępu technicznego).
  • 1996, Nagroda Rektora Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej pierwszego stopnia.
  • 2001, Nagroda Rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego indywidualna drugiego stopnia.
  • 2005, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
  • 2006, Nagroda Rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego zespołowa trzeciego stopnia;
  • 2007, Medal Komisji Edukacji Narodowej;
  • 2007, Nagroda Rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego indywidualna drugiego stopnia.

Wybrane publikacje[1]

[edytuj | edytuj kod]
  • Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem, (wspólnie z Marią Panasiuk), Lublin: UMCS Zakład Logopedii i Językoznawstwa stosowanego 1992, Komunikacja Językowa i Jej Zaburzenia 3.
  • Fonogesty jako narzędzie formowania języka dzieci z uszkodzonym słuchem, Lublin: Wyd. UMCS 1995, Komunikacja Językowa i Jej Zaburzenia 9 (praca habilitacyjna).
  • W sprawie kształcenia języka dzieci i młodzieży z uszkodzonym słuchem. Dla rodziców, lekarzy, logopedów, psychologów i nauczycieli, Lublin: Wyd. UMCS 1998, Komunikacja Językowa i Jej Zaburzenia 3.
  • Studia i szkice o wychowaniu dzieci z uszkodzeniami słuchu. Lublin: Wyd. KUL 2006.
  • Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu, Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II 2012.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ewa Domagała-Zyśk (red.), Aleksandra Borowicz, Renata Kołodziejczyk, Język i wychowanie. Księga jubileuszowa z okazji 45-lecia pracy naukowej Profesor Kazimiery Krakowiak. s. 23-62, 2016.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]