Kazimierz Wóycicki (hydrolog)
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 października 1898 |
Data i miejsce śmierci |
9 września 1944 |
Profesor nadzwyczajny nauk technicznych | |
Specjalność: budownictwo wodne, hydrologia | |
Alma Mater |
Politechnika Warszawska (1922) |
Nauczyciel akademicki |
Kazimierz Tadeusz Wóycicki (ur. 14 października 1898 w Warszawie, zm. 9 września 1944 tamże) – profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej, specjalista w zakresie budownictwa wodnego[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn botanika Zygmunta Wóycickiego i Zofii z Koziorowskich[2]. Absolwent Gimnazjum Mariana Rychłowskiego w Warszawie (1915)[2][3]. Od 1911 w harcerstwie, w latach 1914–1915 uczestnik tajnej szkoły wojskowej prowadzonej przez pułkownika Henryka Bagińskiego[2]. W latach 1915–1918 członek Polskiej Organizacji Wojskowej, w latach 1918–1920 służył ochotniczo w Wojsku Polskim[2]. W 1921 (jeszcze jako student) objął stanowisko asystenta w Katedrze Budownictwa Wodnego I[4]. W tymże roku ożenił się z Zofią Niemojewską. W 1922 ukończył studia na Wydziale Inżynierii Wodnej Politechniki Warszawskiej. W 1931 uzyskał doktorat na Politechnice w Zurychu, a w 1932 habilitację na Wydziale Inżynierii Wodnej PW[4].
W latach 1931–1932, początkowo na Wydziale Inżynierii Wodnej PW, sprawował stanowisko wykładowcy hydrologii, a następnie na Wydziale Elektrycznym PW wykładał hydraulikę i zakłady o sile wodnej. W 1937 został kierownikiem Katedry Budownictwa Wodnego, a także Laboratorium Wodnego Wydziału Inżynierii PW[1].
Zaprojektował wodociągi i kanalizację m.in. dla Gdyni, Łowicza, Sochaczewa[5] i Otwocka[4]. Podczas okupacji niemieckiej wykładał regulację rzek i meliorację, wodociągi i kanalizację oraz hydraulikę w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie. Uczestniczył w tajnym nauczaniu, był działaczem komórki podziemnej Stowarzyszenia Inżynierów Wodnych[4]. Zmarł podczas powstania warszawskiego 9 września 1944, ciężko raniony przez odłamek[4]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 75-6-9/10)[6][1][4].
Członkostwa
[edytuj | edytuj kod]- Członek Rady Technicznej przy Ministrze Komunikacji
- Rzeczoznawca sądowy w sprawach budownictwa wodnego[4]
Ważne publikacje
[edytuj | edytuj kod]- K. Wóycicki, K. Pomianowski, M. Rybczyński: Hydrologia, cz. 1–3 (1933–1939)
- Budownictwo wodne (1938)
- Wodociągi i kanalizacje (1948, wydanie pośmiertne)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c E. Borysewicz Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej, pochowanych na Powązkach w Warszawie, s. 100–101, ISBN 978-83-7814-461-8
- ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 820 .
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1915. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2022-07-06].
- ↑ a b c d e f g h T. Kempa-Englert , Kazimierz Wóycicki [w:] Sylwetki Profesorów Politechniki Warszawskiej, Biblioteka Cyfrowa Politechniki Warszawskiej .
- ↑ Wóycicki Kazimierz Tadeusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-07-06] .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW WOYCICKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-05] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Absolwenci i uczniowie szkoły imienia Tadeusza Reytana w Warszawie
- Absolwenci Politechniki Warszawskiej
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polegli w powstaniu warszawskim
- Polscy hydrolodzy
- Polscy skauci
- Uczestnicy tajnego nauczania na ziemiach polskich 1939–1945
- Wykładowcy Politechniki Warszawskiej
- Urodzeni w 1898
- Zmarli w 1944