Kaznów (województwo lubelskie)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
81 |
Kod pocztowy |
21-110[4] |
Tablice rejestracyjne |
LLB |
SIMC |
0388903[5] |
Położenie na mapie gminy Ostrów Lubelski | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu lubartowskiego | |
51°29′37″N 22°45′35″E/51,493611 22,759722[1] |
Kaznów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, w gminie Ostrów Lubelski[5][6]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 821.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego. Wieś Kaznów położona w zachodniej części gminy Ostrów Lubelski, powstała na lewym brzegu rzeki Tyśmienicy. Teren ten jest znacznie bardziej wzniesiony niż prawostronne brzegi rzeki. W zachodniej części wsi znajduje się najwyższy punkt gminy: 180,9 m n.p.m. Przepływająca przez Kaznów rzeka Piskornica to lewy dopływ Tyśmienicy. Obszary leśne leżące w bezpośrednim sąsiedztwie miejscowości to relikty puszczy, która przed wiekami zalegała ten teren. W lasach obecnie obok sosny i brzozy, tak samo jak przed wiekami, można spotkać dęby /niektóre z nich są dziś pomnikami przyrody/, świerki i brzozę czarną.
Wieś stanowi sołectwo gminy Ostrów Lubelski[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 281 mieszkańców[9].
Historia
[edytuj | edytuj kod]O szlacheckiej osadzie Kaznów, pisanej też Casznow, Kasznow, Casnow źródła wzmiankują po raz pierwszy w 1441 r., kiedy to jeden z właścicieli Adam Kaznowski sprzedaje 1/5 swojej części w Kaznowie braciom Przedborowi i Wojciechowi za 30 grzywien. Obok Adama Kaznowskiego zapisy źródłowe wymieniają jeszcze Wojciecha i Jana Kaznowskich oraz Wielobora z Kaznowa. Kolejna informacja w źródłach pochodzi z roku 1442 kiedy to za pozwoleniem biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego erygowano w Ostrowie parafię, a do jej fundacji przyczynili się dziedzice z Kaznowa: Jaszczołd, Wielobor i Przedbor oddając dziesiątą część zbiorów zbóż /dziesięcinę snopową/ ze swoich włości na potrzeby powstającej parafii.
13 sierpnia 1920, w czasie wojny z bolszewikami, w walce o Kaznów poległo sześciu żołnierzy 5 Pułku Piechoty Legionów, a wśród nich podchorążowie Antoni Szylar i Władysław Grzybowski, odznaczeni pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[10].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 51656
- ↑ Wieś Kaznów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-03] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-03] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 443 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Kazimierz Bąbiński: Zarys historji wojennej 5-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, s. 60, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920..
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kaznów 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 938 .