Kino „Kijów”
![]() | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
al. Zygmunta Krasińskiego 34 |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy |
1962 |
Ukończenie budowy |
6 listopada 1967 |
Położenie na mapie Krakowa ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Kino „Kijów” (obecnie Kijów.Centrum) – kino w Krakowie, przy al. Zygmunta Krasińskiego 34, istniejące od 1967.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budowę kina rozpoczęto w 1962. Budynek zaprojektował architekt Witold Cęckiewicz, a wnętrza Krystyna Zgud-Strachocka. Było to wówczas największe kino w Krakowie, z salą na 960 widzów i najnowocześniejsze w Polsce. Pierwsze kino szerokoformatowe, mogące wyświetlać filmy z taśm wszelkich formatów: 16, 35 oraz 70 mm, w stereofonicznej jakości dźwięku. Posiadało zakupiony w Danii wklęsły ekran o wymiarach 18,7 x 8,6 m[2].
Rozpoczęło działalność 6 listopada 1967 roku premierą filmu radzieckiego reżysera Siergieja Bondarczuka Wojna i pokój, będącego adaptacją powieści historycznej rosyjskiego pisarza Lwa Tołstoja pod tym samym tytułem[2].
W kinie odbywają się festiwale, mają miejsce polskie i światowe premiery filmowe, m.in. filmów Lista Schindlera (1994) i Pan Tadeusz (1999). Od 1968 do 1990 odbywał się w nim krakowski Festiwal Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych. Odbywa się w tym miejscu Krakowski Festiwal Filmowy.
Pojawienie się multipleksów w Polsce spowodowało odpływ widzów, co pociągnęło za sobą poważne problemy instytucji. Podczas rewitalizacji, w latach 2005-2008 jednosalowe kino zostało poddane przemianom. W ramach projektu realizowanego pod kierunkiem ówczesnego prezesa Tomasza Maciejowskiego, obok istniejącej dużej sali (na 828 miejsc) w kinie stworzono drugą salę studyjną (na 32 miejsca), kawiarnię filmową i klub muzyczny, a dużą salę wyposażono w pierwszy wówczas w mieście projektor cyfrowy. Dla podkreślenia zmian, nazwę kina zmieniono na Kijów.Centrum, zaznaczając tym samym nowy charakter tego miejsca jako multimedialnego centrum rozrywki.
Budynek kina Kijów to arcydzieło architektury modernistycznej Krakowa[3], jednak wskutek remontów zatracił dawny urok i nie jest to już pierwotna architektura. Budynek został oszpecony przez modyfikacje. Oryginalnie budynek z 1967 roku miał cienką, stalową stolarkę okienną, przezroczyste (a nie przyciemniane) szyby eksponujące największą mozaikę w Krakowie oraz własny neon.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 [dostęp 2018-01-14] .
- ↑ a b Kino Kijów zaprasza! Dziennik Polski 1967 nr 261 z 4 listopada s. 8
- ↑ Michał Wiśniewski , szlakmodernizmu.pl .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Krakowa, Antoni Henryk Stachowski (red.), Elżbieta Adamczyk, Warszawa: PWN, 2000, ISBN 83-01-13325-2, OCLC 830213257 .