Kino eksploatacji
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
![]() |
Ten artykuł należy dopracować |
Kino eksploatacji (ang. Exploitation film) – przeważnie niskobudżetowe, amatorskie filmy kręcone przez pasjonatów lub początkujących artystów na tematy uznawane za prymitywne, wulgarne i niemoralne, czyli seks, zboczenia, przemoc, krew, okrucieństwo, wynaturzenia. Jednak także w tym gatunku pojawiały się pozycje uznane przez krytykę, czy takie które uzyskały status filmów kultowych.
Kino eksploatacji ma swoje początki w amerykańskim kinie samochodowym lat 50. XX wieku. Filmy tego typu często nawiązują do bieżących wydarzeń, dla przykładu filmy z lat 60. XX odwoływały się do wojny nuklearnej Stanów Zjednoczonych z ZSRR[1].
Podgatunki[edytuj | edytuj kod]
- nazi exploitation – główna oś to naziści, wykorzystujący więźniów obozów koncentracyjnych
- sexploitation (miękkie porno)
- Kino kanibalistyczne
- zombie
- splatter films (krwawe horrory)
- blaxploitation
- slasher movie (psychopatyczni mordercy)
- Rape and revenge
- Ozploitation
- film motocyklowy
Niektórzy twórcy[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przemek Dudziński, Antropologia filmu dla opornych: kino eksploatacji, https://web.archive.org/web/20170304163550/http://filmkulturaspoleczenstwo.pl/antropologia-filmu-dla-opornych-kino-eksploatacji/