Gore

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy rodzaju horroru filmowego. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.
REF orange.svg
 Ten artykuł od 2012-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł.
(Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gore (ang. rozlana krew, zakrzepła krew) – rodzaj dreszczowca, horroru filmowego, charakteryzujący się dużą ilością brutalności, scen z krwią i wnętrznościami oraz (często, choć nie zawsze) ponurym klimatem. Częstym elementem filmów gore mogą być dewiacje seksualne, tortury i eksperymenty. Pierwsze filmy z tego podgatunku zaczęły powstawać w pierwszej połowie lat 60. XX wieku, jednak już wcześniej pojawiały się obrazy z pojedynczymi, bardziej krwawymi scenami. Przez wielu za pierwszy film gore uważany jest Blood Feast z 1963[1].

Spora część filmów tego rodzaju zakazana jest w wielu krajach. Ważnym dla gore krajem są Włochy, w których to zaczął się boom na kino kanibalistyczne. Film Cannibal Holocaust został dobrze przyjęty przez fanów horroru, co sprawiło, iż w ciągu kolejnych lat powstało kilkanaście – lepszych lub gorszych – filmów poświęconych kanibalom, np. nieoficjalna druga część Cannibal Holocaust 2 (1986), oraz Cannibal Ferox, Curse of Screaming Dead czy Emmanuelle and the Last Cannibals.

Filmy gore ukazują realistyczne sceny okrucieństwa i śmierci. Niektórzy reżyserzy pokazują bardziej kontrowersyjne sceny; Nekromantik, a także jego sequel, poruszał kwestię m.in. nekrofilii i nie stronił przed ukazaniem takich właśnie scen; nekrofilię przedstawiono również w Aftermath[2] i w Niku Daruma. Z kolei trylogia August Underground w zamierzeniach twórcy miała pokazać prawdziwych morderców. Utrzymany w konwencji paradokumentu film ukazywał okrutne dzieło zabójców, a w samym obrazie pojawiały się sceny upokarzania ofiar, kastracji, tortur i nekrofilii[3].

Niezwykle popularne są japońskie filmy gore, które uznawane są za jedne z najbardziej brutalnych w historii kinematografii (np. seria Guinea Pig, Red Room lub Man Behind The Sun). Wielu uznaje poziom okrucieństwa w nich zawarty za przekraczający granice moralne i dobrego smaku. Niektóre przedstawiają jednak realne przesłanie. Dla przykładu Men Behind the Sun opowiada historię japońskiej jednostki 731[4].

Popularnością cieszą się także produkcje wytwórni Troma, np. Toxic Avenger, Surf Nazis Must Die czy A Nymphoid Barbarian in Dinosaur Hell[5]. Niektórzy reżyserzy starają się naśladować pomysły stworzone przez Tromę, np. Punk Rock Holocaust Douga Skarmana. Popularnością cieszą się również filmy Petera Jacksona – Martwica mózgu i Zły smak.

Większość krytyków jest przeciwnikami gore, uważając je za przejaw braku inwencji reżysera, który zamiast straszyć, w prosty sposób usiłuje zszokować oglądających. Inni zwracają uwagę na przesłanie, jakie niektóre filmy ze sobą niosą, a które pokazać można jedynie przez okrucieństwo.

Z filmami gore łączą się lżejsze produkcje zaliczane do gatunku slasher, a także filmy snuff. Gore ściśle powiązany jest z mondo movies, lecz te drugie przedstawiają prawdziwe sceny śmierci.

Przykładowe filmy z podgatunku gore:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ A History of Gore and Splatter in Cinema
  2. ↑ Aftermath. Internet Movie Database. [dostęp 31 lipca 2013].
  3. ↑ Toetag Inc. - filmography. toetag.biz. [dostęp 31 lipca 2013].
  4. ↑ Man Behind the Sun (1989). AllMovie. [dostęp 31 lipca 2013].
  5. ↑ Films. troma.com. [dostęp 31 lipca 2013].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gore&oldid=55929810”