Kleopatra II
| ||
![]() | ||
królowa Egiptu | ||
Okres | od 173 p.n.e. do 115 p.n.e. | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Ptolemeusze | |
Ojciec | Ptolemeusz V Epifanes | |
Matka | Kleopatra I | |
Mąż | Ptolemeusz VI Filometor | |
Mąż | Ptolemeusz VIII Euergetes II Fyskon | |
Dzieci | z Ptolemeuszem VI: Ptolemeusz Eupator, Ptolemeusz VII Neos Filopator, Kleopatra Thea, Kleopatra III; z Ptolemeuszem VIII: Ptolemeusz Memfites |
Kleopatra II gr. Κλεοπάτρα (ur. 184 p.n.e., zm. 115 p.n.e.)[1] – córka Ptolemeusza V Epifanesa i Kleopatry I, siostra i żona Ptolemeusza VI Filometora, matka Ptolemeusza Eupatora, Ptolemeusza VII Neosa Filopatora, Kleopatry Thei i Kleopatry III. Władała Egiptem w latach od 173 p.n.e. do 115 p.n.e.
W 145 roku p.n.e. została żoną Ptolemeusza VIII Euergetesa II Fyskona, który doszedł do władzy zabijając jej syna Ptolemeusza VII, potencjalnego pretendenta do tronu.
Rok później urodził się syn Kleopatry II i Ptolemeusza VII - Ptolemeusz Memfites. W roku 132 p.n.e. w wyniku wojny domowej Kleopatra przejęła samodzielnie władzę w kraju, wypędzając na Cypr swojego męża i jego drugą żonę, a własną córkę - Kleopatrę III. Jednak Ptolemeusz VIII powrócił w 130 p.n.e. i odzyskał władzę. Po nieudanych intrygach prowadzonych z Demetriosem II przeciwko Egiptowi, Kleopatra II od 124 p.n.e. brała udział w trójwładztwie w Aleksandrii.
Lata panowania[edytuj | edytuj kod]
- 173-170 p.n.e. z bratem Ptolemeuszem VI
- 170-163 p.n.e. dodatkowo z drugim bratem Ptolemeuszem VIII
- 163- sierpnia 145 p.n.e. ponownie z Ptolemeuszem VI
- od sierpnia 145 do września 145 p.n.e. z synem Ptolemeuszem VII
- od września 145 p.n.e. ponownie z Ptolemeuszem VIII
- i dodatkowo od 142 p.n.e. z córką Kleopatrą III
- 131-127 p.n.e. samodzielnie
- 127-124 p.n.e. na wygnaniu
- 124-115 p.n.e. wspólnie z Ptolemeuszem VIII i Kleopatrą III.
Tytulatura[edytuj | edytuj kod]
- gr. - basilissa Kleopatra II Thea Philometor Thea Euergetis Thea Sotejra - królowa Kleopatra Bogini Miłująca Matkę Bogini Dobro Czyniąca Bogini Zbawczyni
- egip. - Klaupadrat
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kwiatkowski 2002 ↓, s. 902.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Kwiatkowski: Poczet Faraonów. Warszawa: ISKRY, 2002, s. 902-906. ISBN 83-207-1677-2.