Klinika Dziennikarstwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Klinika Dziennikarstwa – zespół niezależnych ekspertów-medioznawców wspieranych finansowo przez Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Szkołę Filmową im. Krzysztofa Kieślowskiego (dawniej Wydział Radia i Telewizji) Uniwersytetu Śląskiego.

Historia i funkcjonowanie[edytuj | edytuj kod]

Klinika powstała w 2016 r. według pomysłu prof. Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego (kierownik Kliniki) i przy wsparciu prof. Jerzego Jastrzębskiego oraz red. Andrzeja Więckowskiego (pisarza)[1]. Głównym zadaniem zespołu ekspertów tworzących Klinikę jest: badanie stanu i kondycji współczesnego polskiego dziennikarstwa; wskazywanie na błędy jakie popełniają dziennikarze; diagnozowanie chorób (stąd nazwa) na jakie zapada dziennikarstwo oraz systematyczna jego ocena.

Efektem pracy Kliniki są publikacje książkowe, które wskazują na głęboki kryzys dziennikarstwa w Polsce. Jedną z jego przyczyn jest wg, nich upolitycznienie mediów, którego skutkiem jest m.in. upadek autorytetu tej profesji[2]. Eksperci kliniki wskazują, że to media publiczne winne powinny być miejscem dla profesjonalnego dziennikarstwa, ale do tego jednak potrzebna jest dobra wola środowisk politycznych[3]. Jednym ze sposobów wyjścia z kryzysu byłoby wg nich odwołanie się do etycznych podstaw zawodu dziennikarza[4], a także oparcie go na normach i regułach prawa[5]. Ekspercie Kliniki powodów bolączek mediów upatrują także w systemie kształcenia dziennikarzy. Zwracają uwagę m.in. na niską jego jakość[6] i na niedofinansowanie tych kierunków studiów[7].

Eksperci[edytuj | edytuj kod]

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Klinika Dziennikarstwa – credo, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2016 r.
  • Klinika Dziennikarstwa – diagnoza, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2017 r.
  • Klinika Dziennikarstwa – profilaktyka i edukacja, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2019 r.
  • Klinika Dziennikarstwa – informacja czy mizeria informacji?, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2021r.
  • Klinika Dziennikarstwa – dziennikarze i politycy, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2022 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Baron P., Klinika Dziennikarstwa – profilaktyka i edukacja. „Przegląd Uniwersytecki” nr 4 rok 2019.
  • Drożdż M., O Klinice Dziennikarskiej. „Studia Socialia Cracoviensia” nr 1 rok 2017.
  • Kononiuk T., Klinika Dziennikarstwa – credo. „Studia Medioznawcze” nr 1 rok 2018.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Baron P., Klinika Dziennikarstwa – profilaktyka i edukacja, w: „Przegląd Uniwersytecki” nr 4 rok 2019.
  2. Adamowski J. W. O głównych bolączkach zawodu dziennikarza,czyli lekarzu lecz się sam! (w:) "Klinika Dziennikarska- Credo", Wrocław 2016, s. 15-19.
  3. Jędrzejewski S.,Media publiczne — dokąd zmierzają?, (w): "Klinika Dziennikarska- Credo", Wrocław 2016, s. 79-116.
  4. Drożdż M. Etyczność jako wyznacznik profesjonalizmu, (w:) "Klinika Dziennikarska- Credo", Wrocław 2016, s. 25-45.
  5. Sobczak J. Recepta na dobre wykonywanie zawodu dziennikarskiego (w:) Klinika Dziennikarska- Credo, Wrocław 2016, s. 117-160 .
  6. Sobczak J,Studia dziennikarskie — między wymogami programowymi, oczekiwaniami studentów a ambicjami wykładowców. (w:): "Klinika Dziennikarska- Profilaktyka i edukacja", s.132-152.
  7. Adamowski J., Blaski i cienie wyższego szkolnictwa dziennikarskiego w Polsce — wizerunek subiektywny, (w:) "Klinika Dziennikarska Profilaktyka i edukacja", Wrocław 2019, : s.15.26