Kościół św. Wawrzyńca w Zacharzowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Wawrzyńca
w Zacharzowicach
nr rej.:
- A/1177/23 z dnia 21.04.2023 (woj. śląskie)[1]
- A/281/60 z dnia 7.03.1960 (woj. katowickie)[2]
kościół filialny
Ilustracja
Kościół św. Wawrzyńca w Zacharzowicach
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zacharzowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Wszystkich Świętych w Sierotach

Położenie na mapie gminy Wielowieś
Mapa konturowa gminy Wielowieś, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wawrzyńcaw Zacharzowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wawrzyńcaw Zacharzowicach”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wawrzyńcaw Zacharzowicach”
Położenie na mapie powiatu gliwickiego
Mapa konturowa powiatu gliwickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wawrzyńcaw Zacharzowicach”
Ziemia50°26′55,1″N 18°36′03,3″E/50,448639 18,600917

Kościół św. Wawrzyńca w Zacharzowicach − zabytkowy kościół katolicki znajdujący się w Zacharzowicach w powiecie gliwickim w województwie śląskim. Jest kościołem filialnym parafii Wszystkich Świętych w Sierotach w dekanacie Toszek w diecezji gliwickiej.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego. W pobliżu kościoła przechodzą także:

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o wsi Zacharzowice pochodzą z 1305 roku, zaś o kościele - z 1447 roku[3]. W latach 1570−1629 kościół był przekazany w zarząd luteranom, których dziełem prawdopodobnie jest obecna świątynia, której budowę zainicjował zapewne pastor Petru Vulpes. Po 1629 r. scalono parafie w Zacharzowicach i Sierotach. Około 1675 roku dobudowano wieżę[4].Kościół wielokrotnie remontowano, m.in. w 1687, 1795, 1804, 1824−1827, 1845, 1896−1898, 1909, 1956 i 2011−2012 (remont wieży i kościoła).

Architektura i wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Kościół orientowany, o konstrukcji zrębowej, z wieżą o konstrukcji słupowej i dachami krytymi gontem. Prezbiterium wydłużone, zamknięte trójbocznie. Zakrystia przylega do prezbiterium od północy. Nawa i wieża na planie kwadratu. W wieży zawieszony jest niewielki dzwon.

Wnętrze świątyni - prezbiterium

Polichromie pochodzące z około 1580 r. zostały zamalowane już w XVIII wieku, obecne pochodzą z około 1960 r. Ołtarz główny w stylu neobarokowym z 1897 r. zawiera obraz św. Wawrzyńca. Ołtarz boczny lewy, pochodzący z klasztoru w Jemielnicy, pochodzi sprzed 1720 r. i zawiera obrazy śś. Szymona i Judy Tadeusza oraz św. Krzysztofa. Rzeźby z tego ołtarza znajdują się z Pocysterskim Zespole Klasztorno-Pałacowym w Rudach. Ołtarz boczny prawy, z 1720 r., zawiera kopię późnogotyckiego tryptyku św. Anny Samotrzeć oraz wizerunki śś. Marii Magdaleny i Jadwigi (oryginalne wyposażenie skradziono w 1997). Barokowa ambona z 1687 roku z obrazem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z XVII wieku.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Kościół znajduje się na cmentarzu, otoczonym płotem z desek. Przy wejściu do kościoła znajduje się krzyż "Boża Męka" z 1899 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 19 maja 2023 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2023-06-01]
  2. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  3. Bożena Kubit, Zacharzowice, kościół pw. św. Wawrzyńca, ulotka wydana z okazji X Gliwickich Dni Dziedzictwa Kulturowego, Gliwice 2012
  4. Grażyna Ruszczak, Architektura drewniana w Polsce, Wydawnictwo Muza, Warszawa 2009