Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach
 A-1105/M z dnia 16.09.2009
| |
| kościół parafialny | |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość |
32-200 Miechów, Nasiechowice 88 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Parafia | |
| Wezwanie | |
Położenie na mapie gminy Miechów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu miechowskiego  | |
 50°18′29,984″N 20°09′14,591″E/50,308329 20,154053
| |
| Strona internetowa | |
Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach – kościół znajdujący się w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Miechów, w Nasiechowicach.
Kościół wraz z dzwonnicą wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kościół murowany, orientowany, wybudowany na początku XIV wieku.
W 1791 roku budynek był w złym stanie i około 1798 ks. Trąbski przeprowadził jego remont[2]. W 1810 roku ksiądz Stanisław Korkoszyński, próbował odrestaurować kościół i dziurawy dach pokrył tymczasowo słomą[2]. W XIX w. budynek był znowu w stanie ruiny, więc proboszcz z pobliskiego Niedźwiedzia ks. Marcinkowski zamknął obiekt i „przeniósł nabożeństwo do karczmy w 1839 r. zamienionej na kaplicę, w której odprawiano nabożeństwa przez lat cztery”. Karczma należała do plebana. Po 1854 roku ksiądz Antoni Powązka dobudował sygnaturkę, dach pokrył gontem i uporządkował cmentarz przykościelny[2].
W latach 1885–1886 dzięki fundacji miejscowego dziedzica Cypriana Bzowskiego budynek odrestaurowano, przedłużono korpus, a w 1935 dobudowano kaplicę Najświętszego Serca Pana Jezusa po stronie północnej. W 1975 roku przeprowadzono prace konserwatorskie[3].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza budowla posiadała cechy gotyckie, które zatraciła w związku z przebudowami w latach następnych. Prezbiterium kwadratowe, węższe od nawy[4].
Wyposażenie wnętrza
[edytuj | edytuj kod]Wyposażenie wnętrza barokowe i rokokowe.
- rokokowy ołtarz główny z 2. poł. XVIII wieku[4];
- dwa ołtarze boczne – barokowe z obrazami: św. Magdaleny, autorstwa Wojciecha Gersona i Matki Bożej z Dzieciątkiem, w sukience późnobarokowej z 2. poł. XVIII wieku[3];
- obrazy Koronacji Matki Bożej i św. Izydora, pędzla Wojciecha Gersona[5];
- w przedsionku, w herbie gryf znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca smoka[3]. W wyniku częstego czyszczenia i malowania kamienny gryf nie ma skrzydeł i tylnej nogi[2].
Dzwonnica
[edytuj | edytuj kod]Drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej stojąca na cmentarzu przykościelnym, pochodzi z 1740 roku[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
- ↑ a b c d Jakubas ↓.
- ↑ a b c Strona diecezji ↓.
- ↑ a b Krasnowolski 2013 ↓, s. 203.
- ↑ a b Walaszczyk 1972 ↓, s. 45.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Walaszczyk: Informator Turystyczny Powiatu Miechowskiego. Kraków: Wydawnictwo Artystyczno Graficzne, 1972.
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
- Strona diecezji. diecezja.kielce.pl. [dostęp 2017-05-17].
- Eugeniusz Jakubas, Stanisław Jakubas: Historia Nasiechowic. [dostęp 2017-05-20].