Przejdź do zawartości

Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach
A-1105/M z dnia 16.09.2009
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

32-200 Miechów, Nasiechowice 88

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Wita, Modesta i Krescencji w Nasiechowicach

Wezwanie

św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji

Położenie na mapie gminy Miechów
Mapa konturowa gminy Miechów, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach”
Położenie na mapie powiatu miechowskiego
Mapa konturowa powiatu miechowskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach”
Ziemia50°18′29,984″N 20°09′14,591″E/50,308329 20,154053
Strona internetowa

Kościół św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji w Nasiechowicach – kościół znajdujący się w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Miechów, w Nasiechowicach.

Kościół wraz z dzwonnicą wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kościół murowany, orientowany, wybudowany na początku XIV wieku.

W 1791 roku budynek był w złym stanie i około 1798 ks. Trąbski przeprowadził jego remont[2]. W 1810 roku ksiądz Stanisław Korkoszyński, próbował odrestaurować kościół i dziurawy dach pokrył tymczasowo słomą[2]. W XIX w. budynek był znowu w stanie ruiny, więc proboszcz z pobliskiego Niedźwiedzia ks. Marcinkowski zamknął obiekt i „przeniósł nabożeństwo do karczmy w 1839 r. zamienionej na kaplicę, w której odprawiano nabożeństwa przez lat cztery”. Karczma należała do plebana. Po 1854 roku ksiądz Antoni Powązka dobudował sygnaturkę, dach pokrył gontem i uporządkował cmentarz przykościelny[2].

W latach 1885–1886 dzięki fundacji miejscowego dziedzica Cypriana Bzowskiego budynek odrestaurowano, przedłużono korpus, a w 1935 dobudowano kaplicę Najświętszego Serca Pana Jezusa po stronie północnej. W 1975 roku przeprowadzono prace konserwatorskie[3].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza budowla posiadała cechy gotyckie, które zatraciła w związku z przebudowami w latach następnych. Prezbiterium kwadratowe, węższe od nawy[4].

Wyposażenie wnętrza

[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie wnętrza barokowe i rokokowe.

  • rokokowy ołtarz główny z 2. poł. XVIII wieku[4];
  • dwa ołtarze boczne – barokowe z obrazami: św. Magdaleny, autorstwa Wojciecha Gersona i Matki Bożej z Dzieciątkiem, w sukience późnobarokowej z 2. poł. XVIII wieku[3];
  • obrazy Koronacji Matki Bożej i św. Izydora, pędzla Wojciecha Gersona[5];
  • w przedsionku, w herbie gryf znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca smoka[3]. W wyniku częstego czyszczenia i malowania kamienny gryf nie ma skrzydeł i tylnej nogi[2].

Dzwonnica

[edytuj | edytuj kod]

Drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej stojąca na cmentarzu przykościelnym, pochodzi z 1740 roku[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Antoni Walaszczyk: Informator Turystyczny Powiatu Miechowskiego. Kraków: Wydawnictwo Artystyczno Graficzne, 1972.
  • Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
  • Strona diecezji. diecezja.kielce.pl. [dostęp 2017-05-17].
  • Eugeniusz Jakubas, Stanisław Jakubas: Historia Nasiechowic. [dostęp 2017-05-20].