Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata w Zatorach
 A-349 z 15.06.1984[1]
| |||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||
 widok ogólny | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Adres |
ul. Jana Pawła II | ||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||
| Wezwanie |
Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata | ||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Zatory  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu pułtuskiego  | |||||||||||||||||
 52°36′37,4″N 21°11′04,7″E/52,610389 21,184639
| |||||||||||||||||
Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii św. Małgorzaty w Zatorach, w dekanacie serockim diecezji płockiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Murowana świątynia została zbudowana w latach 1924−1926 według projektu Juliana Lisieckiego i Łukasza Wolskiego. Konsekrowano ją w 1938 roku. Kościół został zbudowany w tzw. polskim stylu historycznym modnym w I połowie lat 20. XX wieku[2]. Komitetowi budowy kościoła przewodniczył m.in. książę Artur Radziwiłł[3].
Jest to budowla murowana, wzniesiona z cegły, otynkowana. Ma wieżę na planie kwadratu w narożniku północno-zachodnim. Korpus świątyni jest jednonawowy, ma trzy przęsła. Nakrywa go sklepienie kolebkowe z lunetami. Prezbiterium jest węższe w stosunku do nawy, ma dwa przęsła, jest zamknięte absydą, ze skarbcem i zakrystią[2].
Wnętrze zachowuje wygląd z lat 20. XX wieku. Malowidła ścienne zostały wykonane przez Bolesława Bryknera w 1926 roku. W latach 1995–1996 polichromię wykonał Tomasz Zywert[3]. W ołtarzu głównym została umieszczona figura Serca Jezusowego z piaskowca. Najstarszym elementem wyposażenia, pochodzącego głównie z XIX−XX wieku, jest rokokowa wieczna lampa powstała w 2. połowie XVIII wieku[2]. Po 2000 odnowiono wnętrze świątyni. W prezbiterium ułożono marmurową posadzkę, zamontowano cztery nowe witraże[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2019-03-29].
- ↑ a b c Adam Dalewski, Tradycja Mazowsza. Powiat pułtuski. przewodnik subiektywny, Warszawa 2012, s. 161–163.
- ↑ a b c Zatory – św. Małgorzaty [online], Diecezja Płocka [dostęp 2023-10-07] (pol.).