Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Łaziskach
 A/1564 z dnia 24.03.1989
| |||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Diecezja | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Skierbieszów  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu zamojskiego  | |||||||||||||||
 50°48′40,0″N 23°22′53,5″E/50,811111 23,381528
| |||||||||||||||
Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Łaziskach – kościół katolicki w Łaziskach, wzniesiony jako cerkiew prawosławna.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Okres prawosławny[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew w Łaziskach została wzniesiona w 1910 z funduszu wydzielonego przez władze Imperium Rosyjskiego na budowę nowych świątyń prawosławnych w eparchii chełmsko-warszawskiej, a następnie w eparchiach chełmskiej oraz warszawskiej i nadwiślańskiej, na które została rozdzielona[1]. Została zbudowana jako nowa świątynia na potrzeby erygowanej w 1875 (w miejsce parafii unickiej w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej) parafii prawosławnej, zastępując starszą drewnianą cerkiew. W okresie międzywojennym w dalszym ciągu pełniła funkcję parafialnej świątyni prawosławnej.
Okres katolicki[edytuj | edytuj kod]
Kościół katolicki przejął ją w 1946[2], po wysiedleniu ludności ukraińskiej wyznania prawosławnego. W 1947 ks. Kazimierz Kustroń dokonał ponownego poświęcenia obiektu i przeszedł on adaptację niezbędną dla sprawowania liturgii katolickiej[2]. W 1952 do świątyni wstawiono ołtarz główny autorstwa Stanisława Dudka, z obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej, Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny i Jezusa Ukrzyżowanego[2]. Rok później przejęcie świątyni przez katolików zostało usankcjonowane zgodą zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego[3].
Ok. 1955 powstała drewniana chrzcielnica. Inne utensylia liturgiczne przeniesiono z kościoła św. Teresy wybudowanego w Łaziskach przed II wojną światową. W 1957, wskutek burzy, zniszczeniu uległ dach kościoła oraz jego wieża. Remont i odbudowa zniszczonych komponentów budowli miały miejsce jeszcze w tym samym roku, sześć lat później pomalowano wnętrze[2].
Dawna cerkiew w Łaziskach jest trójdzielna, z kwadratową nawą i prosto zamkniętym prezbiterium oraz odrębnym dachem nad każdą częścią świątyni[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Paulina Cynalewska-Kuczma, Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 142, ISBN 83-232-1463-8, OCLC 69452580.
- ↑ a b c d Łaziska
- ↑ Wysocki J.: Ukraińcy na Lubelszczyźnie w latach 1944-1956. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej, 2011, s. 132. ISBN 978-83-7629-260-1.
