Kościół Przemienienia Pańskiego w Woli Zarczyckiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół pw. Przemienienia Pańskiego
A-334 z 25.02.2009[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wola Zarczycka

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Przemienienia Pańskiego w Woli Zarczyckiej

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Położenie na mapie gminy Nowa Sarzyna
Mapa konturowa gminy Nowa Sarzyna, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie powiatu leżajskiego
Mapa konturowa powiatu leżajskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Przemienienia Pańskiego”
Ziemia50°17′23,6″N 22°14′55,3″E/50,289889 22,248694

Kościół Przemienienia Pańskiego w Woli Zarczyckiej – kościół parafialny w Woli Zarczyckiej.

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została zbudowana w latach 1907–1912 według projektu Felicjana Bajana[2], w stylu gotyckim. Kościół posiada trzy nawy w kształcie krzyża. Do kościoła są trzy wejścia, a czwarte przez zakrystię. Dach jest kryty blachą, sygnaturka i wieża główna kryte są blachą miedzianą zakończone metalowymi krzyżami. W późniejszym czasie dobudowano skarbiec i zakrystię. Świątynia posiada sześć filarów, chór jest na szerokości całego kościoła. Trzy witraże: Przemienienie Pańskie, Święty Józef, Matka Boża, wykonane w 1912 przez Krakowski Zakład Witrażów i Mozaiki S.G. Żeleński.

17 czerwca 1919 biskup sufragan przemyski Karol Józef Fischer dokonał konsekracji.

U wejścia do prezbiterium we wnękach kościoła umieszczone są dwie figury: św. Mikołaja i św. Józefa. Stacje drogi krzyżowej namalowane są na blasze. Wieża ma długość 9,8 m, szerokość 6,8 m i jest wysoka na 52 m. W 1977 roku wstawiono metalowe okna i oszklone grubym zbrojonym szkłem.

Ołtarz główny został zbudowany w 1952 roku przez Władysława Muskałę z Trzebosi w stylu neogotyckim. Dwa boczne ołtarze z drzewa dębowego również w stylu neogotyckim. W jednym ołtarzu została umieszczona rzeźba Matki Bożej Wniebowziętej, z boku św. Kazimierza i św. Stanisława Kostki. Drugi ołtarz boczny: z rzeźbami Serca Pana Jezusa, a po bokach św. Franciszka Ksawerego i św. Antoniego Opata.

W 1964 powstała polichromia autorstwa Zygmunta Wilgusza z Krakowa

Ołtarz soborowy oraz ambonka według projektu ks. Stawarskiego wykonane przez pana Wajsa z Kąkolówki w 1975 roku. Ambona przedsoborowa także jest w stylu neogotyckim[3].

Po ostatnim remoncie umieszczone po bokach zegary od niedawna wygrywają melodie na Anioł Pański i Godzinę Miłosierdzia.

Dzwonnica zbudowana w 1971 roku w stylu neogotyckim. Wiszą tam trzy dzwony wykonane w 1964 roku przez p. Felczyńskich z Przemyśla. Dzwony mają napęd elektroniczny.

Parafia posiada cmentarz od XIX wieku. W ostatnich latach został on znacznie poszerzony. Wybudowano tam także kaplicę pogrzebową, poświęconą w 2005 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]