Kościół i klasztor Dominikanów w Choroszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy
39 (45) z dnia 22.03.1956[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół podominikański
Państwo

 Polska

Miejscowość

Choroszcz

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy

Wezwanie

św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana

Położenie na mapie Choroszczy
Mapa konturowa Choroszczy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy”
Położenie na mapie gminy Choroszcz
Mapa konturowa gminy Choroszcz, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy”
Ziemia53°08′31,08″N 22°59′19,41″E/53,141967 22,988725

Kościół i klasztor Dominikanów w Choroszczykościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana M.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dominikanów sprowadził do Choroszczy w 1654 roku wojewoda trocki Mikołaj Stefan Pac herbu Gozdawa, wznosząc dla nich klasztor z 12 celami. Dominikanie sprawowali opiekę nad tutejszym sanktuarium Matki Bożej i prowadzili przyklasztorną szkołę[2]. Obchodzony przez nich doroczny odpust na św. Dominika stał się przyczyną organizowania równolegle corocznego jarmarku w należącym wówczas do Wielkiego Księstwa Litewskiego mieście. Szacuje się, że do czasu zamknięcia w 1832 roku klasztoru przez władze carskie w ramach represji za udział choroszczan w powstaniu listopadowym, odbyło się maksymalnie 177-178 jarmarków.

Obecny, późnobarokowy kościół zakonny, nieco przeniesiony w stosunku do dawnego, został zbudowany w latach 1753-1756, z fundacji Jana Klemensa Branickiego, według projektu architekta Jana Henryka Klemma, przy udziale budowniczych Józefa Sękowskiego i Ignacego Purzyckiego[3].

Kościół został spalony w 1938 r., zniszczony 1941-1944, odbudowano go po 1945. Obok kościoła znajduje się klasztor, zbudowany w 1763 r., kostnica (kaplica) i ogrodzenie pochodzące z tego samego okresu.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół to budowla jednonawowa o sklepieniu kolebkowym (w zakrystii i kruchcie zachodniej - występuje sklepienie krzyżowe). Wnętrze budowli ma charakter rokokowy. Świątynia posiada także kwadratową wieżę.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-01-03].
  2. Historia Jarmarku Dominikańskiego
  3. Anna Oleńska, Fundacje sakralne Jana Klemensa Branickiego, w: Jan Klemens Branicki – splendor i miraż, red. A. Danilczyk, W.F. Wilczewski, Białystok 2022, s. 84-123.