Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie Wielkopolskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie Wielkopolskim
261/79 z dnia 20.07.1979
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie Wielkopolskim
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gorzów Wielkopolski

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Podwyższenia Krzyża Świętego

Położenie na mapie Gorzowa Wielkopolskiego
Mapa konturowa Gorzowa Wielkopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie Wielkopolskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie Wielkopolskim”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie Wielkopolskim”
Ziemia52°44′02″N 15°15′04″E/52,733889 15,251111

Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie Wielkopolskimkościół rzymskokatolicki, należący do parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie Wielkopolskim, dekanatu Gorzów Wielkopolski – Katedra, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, zlokalizowany w Gorzowie Wielkopolskim, w województwie lubuskim, mieszczący się przy ulicy Warszawskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wybudowana z czerwonej klinkierowej cegły w latach 19051907 w stylu neoromańskim. Jest to druga świątynia w tym miejscu, pierwsza powstała w latach 18541855, okazała się za mała dla wspólnoty katolickiej. Wśród ofiarodawców znajduje się Klaudiusz Alkiewicz – szlachcic polski tatarskiego pochodzenia, którego pomnik nagrobny z tytułem fundatora cmentarza znajduje się po prawej stronie głównej alejki parafialnego cmentarza.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół posiada układ bazylikowy i wieżę nakrytą ostrosłupowym hełmem oraz zamknięte półkoliście absydą prezbiterium. Został zaprojektowany przez architekta Konrada Nuona z Berlina. Bryła świątyni składa się z ośmiu fantazyjnie połączonych ze sobą różnej wielkości elementów. Są to nawa główna, dwie boczne, dwie półbaszty, transept, zakrystia i prezbiterium.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze kościoła jest ozdobione malowidłami ściennymi wykonanymi w latach 19071915. Umieszczone są na nich tereny nad Wartą z motywami wież katedry lub samej świątyni. W 1912 roku świątynia została wyposażona w organy, które zachowały się do dnia dzisiejszego w doskonałym stanie i służą organistom podczas koncertów organizowanych przez Stowarzyszenie Przyjaciół Muzyki Organowej. Z dawnego wyposażenia zachował się ołtarz główny ukazujący sceny ofiary Abrahama i Chrystusa na krzyżu, drewniana czworokątna ambona posiadająca wyrzeźbione na ścianach sceny z życia Chrystusa oraz dekorowane konfesjonały i ławki. Wejście główne do świątyni znajduje się pod wieżą, w której są umieszczone dzwony i zegar. Za świątynią znajduje się najstarszy zachowany w mieście cmentarz chrześcijański.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]