Przejdź do zawartości

Kobylnica Wołoska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kobylnica Wołoska
wieś
Ilustracja
Cerkiew pw. św. Dymitra
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

lubaczowski

Gmina

Wielkie Oczy

Liczba ludności (2021)

323[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-627[3]

Tablice rejestracyjne

RLU

SIMC

0613085[4]

Położenie na mapie gminy Wielkie Oczy
Mapa konturowa gminy Wielkie Oczy, na dole znajduje się punkt z opisem „Kobylnica Wołoska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kobylnica Wołoska”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kobylnica Wołoska”
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego
Mapa konturowa powiatu lubaczowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kobylnica Wołoska”
Ziemia50°00′25″N 23°06′18″E/50,006944 23,105000[1]

Kobylnica Wołoska (w latach 1977–1981 Kopytów Górny) – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Wielkie Oczy[5][4], w odległości ok. 4 km od granicy z Ukrainą, nad potokiem Łazanka (prawobrzeżny dopływ rzeki Szkło, która uchodzi do Sanu w pobliżu Radymna.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kobylnica Wołoska, po jej zniesieniu w gromadzie Wielkie Oczy. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Wieś starostwa niegrodowego lubaczowskiego na początku XVIII wieku[6].

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Kobylnica Wołoska[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0613091 Chrycki część wsi
0613100 Dumy część wsi
0613151 Geregi przysiółek
0613116 Mielniki część wsi
0613122 Podłozy część wsi
0613139 Romanki część wsi
0613168 Szczeble przysiółek
0613145 Ulica część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą pisaną informację o miejscowości spotykamy w roku 1557 i pochodzi ona z aktu o bardzo wysokiej randze, mianowicie z przywileju królewskiego, który nadawał dworzaninowi Mikołajowi Tarło ze Szczekarzowic prawo do założenia miasta na terenach wsi Kobylnicy Ruskiej i Wołoskiej. Była to nagroda od króla Zygmunta Augusta za zasługi w walkach „przeciwko Moskwie, Tatarom i Wołochom u boku hetmana Jana Tarnowskiego”. W rzeczywistości lokacja miasta nie doszła do skutku.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie jaworowskim województwa lwowskiego. W latach 1941–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 19 Polaków[7].

We wsi znajduje się cerkiew murowana pw. św. Dymitra z 1924 r. Po 1947 r. przez wiele lat nieużytkowana, potem przejęta przez kościół katolicki jak kościół filialny parafii Trójcy Przenajświętszej w Potoku Jaworowskim. Od 1985 r. wykorzystywana wspólnie z wiernymi wyznania greckokatolickiego.

Wieś położona około 7 km od przejścia granicznego w Korczowej. W miejscowości tej znajduje się biblioteka wiejska oraz sklep. Przez wieś przebiega popularny szlak turystyczny na Roztocze.

Wspólnoty wyznaniowe

[edytuj | edytuj kod]

Osoby związane z miejscowością

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 55170
  2. Wieś Kobylnica Wołoska w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-24], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 485 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, (s. 35)
  7. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 343-344, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]