Przejdź do zawartości

Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku
40 z dnia 19.07.1967 r.
kościół parafialny, kolegiata
Ilustracja
Fasada kolegiaty
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łask

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku

Wezwanie

Niepokalanego Poczęcia NMP, św. Michała Archanioła

Położenie na mapie Łasku
Mapa konturowa Łasku, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku”
Położenie na mapie powiatu łaskiego
Mapa konturowa powiatu łaskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku”
Położenie na mapie gminy Łask
Mapa konturowa gminy Łask, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku”
Ziemia51°35′28,93″N 19°08′08,84″E/51,591369 19,135789
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Fragment architektury kolegiaty łaskiej
Widok łaskiej Kolegiaty od tyłu

Kolegiata Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku – zabytkowy kościół z 1525 roku, późnogotycki, przebudowany po pożarze w 1749 r. Bogate wnętrze, obrazy, portrety, rzeźby, głównie XVI i XVIII wiek. W prawej kaplicy z początku XVIII wieku renesansowa alabastrowa płaskorzeźba Matki Bożej Łaskiej prawdopodobnie z końca XV wieku, dzieło przypisywane włoskiemu mistrzowi Andrei della Robbia. Siedziba Łaskiej Kapituły Kolegiackiej.

Historia kościoła

[edytuj | edytuj kod]
  • 17 kwietnia 1366 – arcybiskup gnieźnieński Jarosław z Bogorii i Skotnik eryguje samodzielną parafię przy drewnianym kościele ufundowanym przez przodków rodziny Łaskich.
  • 27 września 1422 – król Władysław Jagiełło nadaje prawa miejskie osadzie Łask[1].
  • 1504 – król Aleksander Jagiellończyk nadaje Łaskowi wiele przywilejów miast królewskich. Rozwój miasta trwa do połowy XVII wieku. W tym okresie datuje się również najbogatsze uposażenie kościoła. Wielkie pożary w latach 1624, 1747, 1821, 1846, 1847 zniszczyły dobrobyt miasta i bogactwo świątyni.
  • 30 kwietnia 1509 – arcybiskup Andrzej Boryszewski podnosi kościół do godności prepozytury i ustanawia pięciu mansjonarzy.
  • W październiku 1515 roku prymas Jan Łaski konsekrował murowany kościół w stylu późnogotyckim, wzniesiony dzięki jego łasce i funduszom. W tym samym roku wyniósł świątynię do godności kolegiaty i ustanowił przy niej trzech prałatów i sześciu kanoników. Ponadto wyposażył świątynię w cenne naczynia liturgiczne, bogato zdobione szaty, sprzęty kościelne oraz księgi liturgiczne, jak: graduał, antyfonarz, psałterz itp.
  • 1512 rok – dzięki bulli papieża Klemensa VII prepozyt łaski stał się infułatem.
  • 17 czerwca 1533 – arcybiskup gnieźnieński Maciej Drzewicki ustanawia przy kościele ośmioosobowe kolegium wikariuszy.
  • 1632-1669 – do istniejącej świątyni dobudowano dwie kaplice: od strony południowej i północnej.
  • 1747 – wielki pożar zniszczył kolegiatę łaską. Ocalała płaskorzeźba Matki Bożej z Dzieciątkiem. Po pożarze wnętrze kościoła odbudowano w stylu barokowym.
  • 1819 rok – świątynia utraciła tytuł kolegiaty, jednak proboszcz zachował tytuł infułata.
  • 26 grudnia 1865 – utworzono dekanat łaski.
  • 1925 – parafia w Łasku została wcielona do Diecezji Łódzkiej.
  • 1 i 2 lipca 1933 – odbył się w Łasku Kongres Eucharystyczny z udziałem Księży Biskupów Wincentego Tymienieckiego i Kazimierza Tomczaka.
  • 1941-1945 – kościół parafialny w Łasku okupant niemiecki zamienił na magazyn, a księży: proboszcza i wikariuszy wywiózł do obozu koncentracyjnego w Dachau.
  • 1993-1997 – nastąpiła wymiana pokrycia dachu na kolegiacie.
  • 2001-2002 – odbył się kompleksowy remont kaplicy i ołtarza Matki Bożej Łaskiej.
  • 18 sierpnia 2002 – papież Jan Paweł II na Błoniach Krakowskich poświęcił złote korony przygotowane do koronacji Matki Bożej Łaskiej i Dzieciątka.
  • 24 IX 2005 – Arcybiskup Władysław Ziółek Metropolita Łódzki powołuje Sanktuarium Matki Bożej Łaskiej i ustanawia dla niego kustosza oraz 10 – osobową Kapitułę Kolegiaty Łaskiej.
  • 25 IX 2005 – Koronacja Wizerunku Matki Bożej Łaskiej
  • 2010 – rozpoczęcie kompleksowego remontu kolegiaty w ramach programu „Łask-Łodź-Piotrków Trybunalski – ku demokracji, humanizmowi, wielokulturowości – stworzenie trzech centrów idei” współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Arkadiusz Cieślak, Kiedy Łask stał się miastem?, „Panorama Łaska”, wrzesień 2020, s. 22, ISSN 1644-2636 [dostęp 2022-01-30] (pol.).
  2. ↑ O projekcie -3centra.pl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Guttmejer Karol, Barokowa przebudowa kolegiaty w Łasku, [w:] Podług nieba i zwyczaju polskiego. Studia z historii architektury, sztuki i kultury ofiarowane Adamowi Miłobędzkiemu, Warszawa 1988.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kolegiata_Niepokalanego_Poczęcia_Najświętszej_Maryi_Panny_i_św._Michała_Archanioła_w_Łasku&oldid=73150499”