Konrad Bogacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konrad Feliks Stanisław Adam Czesław Stefan Bogacki ps. „Zaremba” (ur. 28 lipca 1908 w Lutomku) – major łączności Armii Krajowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 lipca 1908 we wsi Lutomek, w rodzinie Feliksa[1]. Był absolwentem Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie. 5 sierpnia 1933 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1932 i 11. lokatą w korpusie oficerów łączności, a minister spraw wojskowych wcielił do kompanii telegraficznej 14 Dywizji Piechoty w Poznaniu[2]. 1 marca 1935 został mianowany porucznikiem z odznaczeniem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 1. lokatą w korpusie oficerów łączności[3]. W marcu 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu na stanowisku zastępcy dowódcy 1. kompanii podchorążych baonu podchorążych wojsk łączności Szkoły Podchorążych Łączności[4]. W kampanii wrześniowej dowodził kompanią stacyjną nr 2, która została przydzielona do Armii „Modlin”[5].

Od drugiej połowy października 1939 pełnił służbę w Dowództwie Głównym Służby Zwycięstwu Polski na stanowisku kierownika Działu Łączności Technicznej. Później w Komendzie Głównej Armii Krajowej na stanowisku szefa sztabu Dowództwa Wojsk Łączności. Awansował na kapitana i majora[6].

W nocy z 8 na 9 grudnia 1943 w Podkowie Leśnej został zatrzymany razem z żoną Haliną Iwaniszyn-Bogacką ps. „Halina” i jej wujem ppłk. dypl. piech. Marianem Drobikiem) i osadzony na Pawiaku[7][8]. Po trzech miesiącach wysłany do obozu koncentracyjnego Groß-Rosen, a w lutym 1945 do obozu koncentracyjnego Dachau[8]. Po uwolnieniu został przyjęty do 2 Korpusu Polskiego we Włoszech i przydzielony do 11 Batalionu Łączności[9].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-21]..
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1933 roku, s. 162, 170.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 4 marca 1935 roku, s. 11.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 268, 486.
  5. Jurga i Karbowski 1987 ↓, s. 441.
  6. Ney-Krwawicz 1990 ↓, s. 32, 167-169, 172.
  7. Ney-Krwawicz 1990 ↓, s. 168.
  8. a b Straty ↓.
  9. Bogacki 1945 ↓, s. 45.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]