Konstal 805N Elin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstal 805N Elin
Ilustracja
Tramwaj Konstal 805N Elin
Dane techniczne
Liczba członów

1

Długość

13500 mm

Szerokość

2400 mm

Wysokość

3060 mm

Masa

16800 kg

Rozstaw wózków

6000 (?) mm

Rozstaw osi w wózkach

1900 mm

Moc silników

4 × 45 kW

Prędkość maksymalna

70 km/h

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

23

Liczba miejsc ogółem

128

Niskopodłogowość

0%

Wysokość podłogi

890 mm

Konstal 805N Elin – modernizacja wagonów generacji 805N wykonana w latach 1998–2001 przez MPK Łódź w liczbie 22 sztuk.

Opis modernizacji[edytuj | edytuj kod]

Wagon posiada 4 silniki prądu przemiennego sterowane falownikami umieszczonymi na dachu. Poza nową aparaturą elektryczną i pantografem zmodernizowano wnętrze i pulpit motorniczego. Zmiany wprowadzono również w wózkach jezdnych, wyposażając je w nowoczesne jak na tamte czasy hamulce tarczowe sterowane hydraulicznie, w zamian usuwając stare hamulce szczękowe. Niestety jak się później okazało, jest to najbardziej wadliwa część w tych wagonach. Aparaturę elektryczną dostarczyła firma Elin EBG.

Wyposażenie dodatkowe[edytuj | edytuj kod]

W modernizacjach tego typu zamontowano tablice informacyjne, nowe kasowniki i głośniki do czytania zapowiedzi przystankowych. Wyjątek stanowił skład wagonów 1368+1369, gdyż tablic informacyjnych w ogóle nie zamontowano, zachowując stare miejsca na tabliczki. Zestaw posiada sterownik SRG-3000P wyprodukowany przez R&G. Od momentu utworzenia ciągu komunikacyjnego "ŁTR" niektóre wozy otrzymały sterownik nowszego typu SRG-3100P z nawigacją GPS.

Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]

Modernizacja tego typu eksploatowana jest od 1998. Powstała ona na bazie pudeł wagonów typu 805Na (14 sztuk) oraz 805NS (8 sztuk). Pierwszym zmodernizowanym składem tego typu był skład wagonów 1368+1369. W 2004 wszystkie wagony tego typu przeniesiono z zajezdni Chocianowice i z zajezdni Dąbrowskiego do zajezdni Telefoniczna i tam są eksploatowane do dziś. Czas pokazał jednak, że są to wozy dość awaryjne. Po modernizacji 22 sztuk z dalszych modernizacji zrezygnowano. Najwięcej usterek powodują układy elektrohydraulicznych hamulców tarczowych. Trzy składy zostały już zezłomowane, a ich aparaturę wykorzystano do naprawy pozostałych składów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]