Konstanty Ślusarczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Ślusarczyk
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1944
Cierlicko Górne

doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: anatomia
Alma Mater

Śląska Akademia Medyczna

Doktorat

1975 – nauki medyczne

Habilitacja

1990 – biologia medyczna – anatomia prawidłowa

Nauczyciel akademicki
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Konstanty Ślusarczyk (ur. 20 stycznia 1944 w Cierlicku Górnym) – polski lekarz, anatom, specjalista w zakresie neurochirurgii[1], doktor habilitowany nauk medycznych, profesor nadzwyczajny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Honorowy przewodniczący Polskiego Towarzystwa Limfologicznego[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Cierlicku Górnym, w rodzinie Jana i Agaty. Ukończył I Liceum Ogólnokształcącym im. W. Piecka w Katowicach. W 1961 roku rozpoczął studia medyczne w Śląskiej Akademii Medycznej. W czasie studiów był członkiem Koła Naukowego przy Zakładzie Anatomii Prawidłowej.

W 1967 roku uzyskał tytuł i dyplom lekarza, został także zatrudniony w Zakładzie Anatomii Prawidłowej ŚAM. W latach 1967–1969 odbywał staż w Szpitalu Miejskim w Bytomiu. Na podstawie pracy Naczynia chłonne nerwu kulszowego niektórych zwierząt laboratoryjnych w warunkach prawidłowych i doświadczalnych uchwałą Rady Wydziału Lekarskiego ŚAM z 1975, otrzymał stopień naukowy doktora nauk medycznych. W 1990 w tej samej uczelni uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. Anatomia dróg odpływu chłonki i regionalnych węzłów chłonnych wątroby szczurów szczepu Wistar i Lewis (recenzent: Janina Sokołowska-Pituchowa)[3]. W roku 2000 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

W 1977 roku wyjechał na staż szkoleniowy w Katedrze Anatomii Człowieka Moskiewskiego Instytutu Medycznego im. I. Seczenowa, a następnie w Katedrze Anatomii Prawidłowej Leningradzkiego Instytutu Medycznego im. I. Pawłowa.

W 1980 i 1981 roku przebywał na stażu szkoleniowym w zakresie immunologii w Instytucie Immunologii PAN im. L. Hirszfelda we Wrocławiu. W latach 1980–1983 był członkiem Senatu ŚAM.

Głównym kierunkiem badań profesora Ślusarczyka była początkowo anatomia naczyń krwionośnych, zwłaszcza układu nerwowego, a później naczynia i węzły chłonne. Opracował własną technikę uwidaczniania naczyń i węzłów chłonnych u zwierząt laboratoryjnych, u których stwierdził także istnienie dróg odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego do układu chłonnego. Jako pierwszy opublikował w polskim piśmiennictwie pracę o zastosowaniu przeciwciał monoklonalnych w badaniach układu chłonnego oraz ogłosił hipotezę o niejednakowej wartościowości różnych węzłów chłonnych.

W 1993 został powołany na kierownika Katedry i Zakładu Anatomii Prawidłowej Wydziału Lekarskiego w Katowicach. Funkcję pełnił do 1999 roku. W latach 1999–2014 pełnił funkcję kierownika Katedry i Zakładu Anatomii Opisowej i Topograficznej Wydziału Lekarskiego w Zabrzu, w 2014 roku przeszedł na emeryturę, pozostając wykładowcą w niepełnym wymiarze godzin.

Od 1989 r. jest członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Limfologicznego (International Society of Lymphology), a od 1968 roku należy do Oddziału Śląskiego Polskiego Towarzystwa Anatomicznego w Katowicach, w którym pełnił funkcje sekretarza (1981-1985, 1988-1993), wiceprzewodniczacego (1986-1988) i przewodniczącego (1994-1999).

Promotor 4 doktoratów i 1 pracy licencjackiej, recenzent 1 habilitacji i 2 prac licencjackich.

W 2007 roku wystąpił w filmie dokumentalnym Istnienie w reżyserii Marcina Koszałki[4].

Żonaty z Różą Karcz, lekarzem neurologiem. Ma jedna córkę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Centralny Rejestr Lekarzy [online], rejestr.nil.org.pl [dostęp 2022-11-16].
  2. Władze | Polskie Towarzystwo Limfologiczne [online], limfologia.pl [dostęp 2022-11-16].
  3. Dr hab. Konstanty Ślusarczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-11-16].[martwy link]
  4. Kronika zapowiadanej śmierci [online], Onet Kultura, 23 lipca 2007 [dostęp 2022-11-16] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]