VIII Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
VIII Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Katowicach
Średnia
Ilustracja
Siedziba VIII LO przy ul. 3 Maja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Katowice

Adres

ul. 3 Maja 42, 40-097 Katowice

Data założenia

1955

Patron

Maria Skłodowska-Curie

Dyrektor

mgr Maria Dłotko

Wicedyrektorzy

mgr Anna Kafel

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „VIII LO”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „VIII LO”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „VIII LO”
Ziemia50°15′34″N 19°00′55″E/50,259444 19,015278
Strona internetowa

VIII Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Katowicach (dzięki wcześniejszemu patronowi, Wilhelmowi Pieckowi, znane również jako pik – transkrypcji fonetycznej niemieckiego nazwiska Pieck) – liceum ogólnokształcące. Liceum w latach 1955-1965 działało pod nazwą Liceum Ogólnokształcące im. Wilhelma Piecka w Katowicach, 1965-1990 VIII Liceum Ogólnokształcące im. Wilhelma Piecka w Katowicach, 1990-1995 VIII Liceum Ogólnokształcące w Katowicach.

Według Ogólnopolskiego Rankingu Szkół Ponadgimnazjalnych (2009) liceum było najlepszą szkołą tego typu w Katowicach[1].

Budynek[edytuj | edytuj kod]

Budynek szkoły (po prawej) w początkach XX wieku
Aula szkolna

14 września 1871 roku miasto nabyło od właścicielki ziemskiej, porucznikowej Valeski von Thiele-Winckler, 2 morgi i 31 rut kwadratowych terenu pod budowę gimnazjum za symboliczną kwotę 50 talarów. Równocześnie porucznik Thiele-Winckler na urządzenie pracowni fizycznej złożył dotację w wysokości 2000 talarów. Wybudowana kosztem 144420 talarów część budynku szkolnego została oddana do użytku 19 stycznia 1874 roku. Budynek ukończono 22 marca 1875 r. VIII LO mieści się w budynku na rogu ulic 3 maja i J. Słowackiego. Budynek składa się z dwóch klatek schodowych: jedna klatka ma dwa piętra, druga cztery.

Profile[edytuj | edytuj kod]

Szkoła prowadzi klasy o następujących profilach:

  • a – dwujęzyczna z językiem niemieckim jako drugim językiem nauczania (wykładowy niemiecki), z matematyką i historią nauczanymi w tym języku; w drugiej klasie do wyboru 2 rozszerzenia spośród następujących: matematyka/język angielski, fizyka, chemia, biologia lub geografia;
  • b – z rozszerzonym programem języka angielskiego i ponadto do wyboru 2 przedmiotami do rozszerzenia spośród: matematyki, historii, geografii, biologii, chemii lub fizyki;
  • c1, c2, c3 – z rozszerzonym programem matematyki oraz w drugiej klasie do wyboru 2 przedmiotami rozszerzonymi spośród: informatyki, fizyki, chemii, biologii i geografii;
  • d (nieformalnie "Kwadraty" od nazwy profilu mat2 fiz) – z rozszerzonym programem matematyki i fizyki.

Znani pedagodzy[edytuj | edytuj kod]

Znani absolwenci[edytuj | edytuj kod]

Trwa nieustający spór prestiżowy, pomiędzy liceami im. A. Mickiewicza i Marii Skłodowskiej-Curie, o to czyim absolwentem jest Wojciech Korfanty. Korfantego relegowano w 1895 roku z klasy maturalnej za utworzenie w szkole siedmioosobowego kółka narodowego (jednym z jego członków był Konstanty Wolny[2]) i wygłaszanie przemówień w języku polskim do robotników w jednej z siemianowickich restauracji. Pięć lat później gimnazjum przeniosło się na ul. A. Mickiewicza, ale Korfanty chodził do szkoły w budynku przy ówczesnej Grundmannstrasse, obecnie ulica 3 Maja[3]. Historia wyrzucenia go z gimnazjum nie jest do końca jasna, Korfanty był już dziesiąty rok w siedmioletniej szkole, co sugeruje większe problemy wychowawcze niż „polityczny spisek”. On sam życzliwie wspominał dyrektora gimnazjum i jego przychylność, zresztą w końcu umożliwiono mu eksternistyczne ukończenie szkoły[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Portal edukacyjny Perspektywy, www.perspektywy.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  2. ↑ Jan F. Lewandowski: Wojciech Korfanty. Katowice: VIDEOGRAF II, 2009.
  3. ↑ komentarz do artykułu w MM Silesia
  4. ↑ Michał Smolorz "Nieświęty śląski święty", Polityka, 10 sierpnia 2009

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Teresa Baranowska. Korzenie szkolnictwa średniego w Katowicach. „Gazeta uniwersytecka (miesięcznik Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, wydanie specjalne)”, czerwiec 2005. 
  • Alicja Galas, Artur Galas: Dzieje Śląska w datach. Wrocław: Wydawnictwo „Rzeka”, 2001.
  • Jerzy Moskal, Wojciech Janota, Wilhelm Szewczyk: Album Katowic. Bogucice, Załęże et nova villa Katowice. Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Śląsk Wydawnictwo Naukowe, 1993.
  • Urszula Rzewiczok: Dzieje budynku i szkoły przy ulicy 3 Maja w Katowicach. Katowice: 2002.
  • Jacek Siebel – pracownik Muzeum Historii Katowic Artykuł dla gazety Stowarzyszenia Wychowanków VIII LO
  • Bernadeta Szymik-Kozaczko. Alternatywa dla Śląska. „Echo Ślonska”, grudzień 2003. 
  • Bernadeta Szymik-Kozaczko artykuł dla gazety Stowarzyszenia Wychowanków VIII LO
  • Bernadeta Szymik-Kozaczko: Wartości Śląska. Edukacja. Katowiczanom na wyuczyniu dzieci zależy. Katowice: Stowarzyszenie Wychowanków VIII LO, 2008.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Licea ogólnokształcące w Katowicach

Herb Katowic

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=VIII_Liceum_Ogólnokształcące_im._Marii_Skłodowskiej-Curie_w_Katowicach&oldid=69803664”