Koreański Instytut Badań Kosmicznych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koreański Instytut Badań Kosmicznych
한국항공우주연구원
韓國航空宇宙研究院
Zdjęcie budynku z dużą anteną na dachu. Budynek z szarych płytek z dużymi oknami i niebieskim, koreańskim napisem.
Budnek KARI, 2019
Państwo

 Korea Południowa

Data utworzenia

10 października 1989

Siedziba

Daejeon

Administrator

Lee Sang-Ryool[1]

Budżet

₩615 miliardów[2]

Adres
169-84 Gwahak-ro, Eoeun-dong, Yuseong-gu, Daejeon, Korea Południowa
Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Koreański Instytut Badań Kosmicznych”
Ziemia36°22′33,2936″N 127°21′06,6935″E/36,375915 127,351859
Strona internetowa

Koreański Instytut Badań Kosmicznych (KARI) – agencja lotnicza i kosmiczna Korei Południowej założona w 1989 roku[3]. Jej główna siedziba znajduje się w Daejeon. Cele KARI powiązane są z lotnictwem, satelitami oraz pojazdami kosmicznymi. Dotyczy to zarówno rozwoju technologii, wspierania instytucji badawczych i komercyjnych o podobnych celach, informowania o technologiach lotniczych, jak i prowadzenia szkoleń[4].

W czerwcu 2022, dzięki działaniom w ramach KARI, Korea Południowa stała się 7. państwem świata zdolnym do wyniesienia na orbitę satelity powyżej 1 tony. W sierpniu 2022 orbiter KPLO został wystrzelony na orbitę Księżyca, tym samym rozpoczynając pierwszą południowokoreańską misję Księżycową.

Przegląd działań[edytuj | edytuj kod]

KARI rozpoczęła swoją działalność 10 października 1989 roku, ale początkowo działała jako organizacja współpracująca z Korea Institute of Machinery & Materials (KIMM)[3].

  • 1990-12-26 – wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę Instytutu.
  • 1992-10-20 – zakończenie budowy kompleksu budynków badawczych.
  • 1993-04 – opracowanie samolotu eksperymentalnego Kachi.
  • 1993-06-09 – wystrzelenie jednostopniowej rakiety meteorologicznej KSR-I(inne języki).
  • 1993-09 – opracowanie bezzałogowych sterowców EXPO.
  • 1997-03 – opracowanie dwusilnikowych samolotów kompozytowych(inne języki).
  • 1998-06 – wystrzelenie dwustopniowej rakiety meteorologicznej KSR-II(inne języki).
  • 1999-12 – wystrzelenie koreańskiego satelity wielozadaniowego KOMPSAT I, znanego również jako Arirang I.
  • 2001-09 – opracowanie samolotów Canard.
  • 2002-11 – wystrzelenie rakiety na paliwo ciekłe(inne języki) KSR-III(inne języki).
  • 2003-08 – wmurowanie kamienia węgielnego pod Centrum Kosmiczne Naro(inne języki).
  • 2003-09 – wystrzelenie satelity STSAT-1 (Science and Technology Satellite).
  • 2003-10 – opracowanie wielozadaniowych, bezzałogowych statków powietrznych poruszających się w stratosferze.
  • 2006-07 – wystrzelenie koreańskiego satelity wielofunkcyjnego KOMPSAT-2, znanego również jako Arirang II.
  • 2008-04 – pierwszy koreański astronauta.
  • 2009-06 – ukończenie Centrum Kosmicznego NARO.
  • 2010-06 – wystrzelenie satelity COMS.
  • 2011-11 – opracowanie inteligentnych UAV.
  • 2012-05 – wystrzelenie koreańskiego satelity wielofunkcyjnego KOMPSAT-3.
  • 2012-06 – opracowanie koreańskiego śmigłowca użytkowego Surion.
  • 2013-01 – pierwszy udany start pierwszego koreańskiego pojazdu kosmicznego KSLV-1, znanego również jako Naro-1.
  • 2013-08 – wystrzelenie koreańskiego satelity wielofunkcyjnego KOMPSAT-5.
  • 2013-12 – opracowanie samolotu 4KC-100.
  • 2014-05 – opracowanie samolotu OPV(inne języki).
  • 2015-03 – wystrzelenie koreańskiego satelity wielofunkcyjnego KOMPSAT-3A.
  • 2018-11 – wystrzelenie testowego pojazdu startowego KSLV-II, znanego również jako Nuri.
  • 2018-12 – wystrzelenie satelity GK-2A (GEO-KOMPSAT-2A).
  • 2020-02 – wystrzelenie satelity GK-2B (GEO-KOMPSAT-2B).
  • 2021-03 – wystrzelenie średniej wielkości satelity nowej generacji.
  • 2022-06-21 – udany start KSLV-2, znanego również jako Nuri. Pierwsze, samodzielne osiągnięcie niskiej orbity okołoziemskiej.
  • 2022-08-05 – udany start orbitera KPLO. W grudniu ma dotrzeć na orbitę Księżyca.

Rozwój lotnictwa[edytuj | edytuj kod]

KARI jest również instytutem lotniczym. Opracowuje m.in. bezzałogowe statki powietrzne (UAV), sterowce dużych wysokości, śmigłowce wielozadaniowe oraz małe samoloty[4].

W sierpniu 2020 roku miał miejsce najdłuższy, 53-godzinny, lot ich samolotu na energię słoneczną (EAV-3)[5]. Samolot ma służyć do lotów na dużych wysokościach w stratosferze, gdzie mógłby służyć jako przekaźnik komunikacyjny lub zbierać dane pogodowe itp. Według twórców samolotu mógłby utrzymywać się na wysokości 12 km przez wiele dni, a nawet kilka miesięcy[6].

Technologie kosmiczne[edytuj | edytuj kod]

Rakiety meteorologiczne[edytuj | edytuj kod]

W 1989 roku KARI rozpoczęła rozwój własnych rakiet (KSR, Korean Sounding Rocket). Na początku lat 90. wyprodukowała jedno- i dwustopniowe rakiety KSR-I i KSR-II[3].

W grudniu 1997 roku rozpoczęto prace nad silnikiem rakietowym na mieszance LOX i nafta. KARI chciała rozwinąć zdolność wystrzeliwania satelitów. Testowe uruchomienie KSR-III miało miejsce w 2002 roku[7].

Rakiety nośne[edytuj | edytuj kod]

25 sierpnia 2009 podjęto pierwszą próbę wystrzelenia KSLV-1. Pierwotnie miała to być rakieta nośna rodzimej produkcji opartej na KSR-III. Jednak KARI napotkała więcej trudności w rozwoju swojej rakiety nośnej niż oczekiwano, ponieważ do wystrzelenia satelity na orbitę potrzeba było znacznie większej mocy napędowej, niż KSR-III mógł zapewnić[8].

Po kilku nieudanych próbach firma KARI zwróciła się najpierw do USA, a potem do rosyjskiego biura projektowego im. Chruniczewa z prośbą o pomoc w opracowaniu silnika rakietowego na paliwo ciekłe dla KSLV-1, a także o współpracę przy budowie wyrzutni rakiet w Centrum Kosmicznym Naro[8]. Pierwszy stopień rakiety wywodzi się z rosyjskiego URM-1 (Universal Rocket Module) opracowanego przez Chruniczewa. Drugim stopniem wyrzutni był opracowany przez Koreę silnik Kick Motor, który zawierał system nawigacji bezwładnościowej; systemy zasilania, sterowania i bezpieczeństwa lotu; oraz owiewkę dziobową z ładunkiem[9].

W 2021 rozpoczęto testy kolejnej rakiety, KSLV-2 (Nuri). Pierwszy stopień KSLV-2 ma 4 połączone silniki, z których każdy ma ciąg 75 ton. Wszystkie trzy stopnie tej rakiety wykorzystują opracowane lokalnie silniki rakietowe. W czerwcu 2021 ładunek rakiety po raz pierwszy osiągnął zaplanowaną orbitę na wysokości ok. 700 km[10]. Tym samym Korea Południowa stała się 7. państwem świata zdolnym do wyniesienia na orbitę satelity powyżej 1 tony[11].

Programy satelitarne[edytuj | edytuj kod]

Satelity KARI[12] Rodzaj Ekwipunek Orbita Operacyjny Status
KOMPSAT 1(inne języki) (Arirang 1) Obserwacja Ziemi EO SSO 1999–2008 Zakończony
KOMPSAT 2(inne języki) (Arirang 2) Obserwacja Ziemi EO SSO 2006-2015 Zakończony
KOMPSAT 3(inne języki) (Arirang 3) Obserwacja Ziemi EO SSO 2012- Aktywny
KOMPSAT-3A(inne języki) (Arirang 3A) Obserwacja Ziemi EO/IR SSO 2015- Aktywny
KOMPSAT-5(inne języki) (Arirang 5) Obserwacja Ziemi SAR SSO 2013- Aktywny
KOMPSAT-6(inne języki) (Arirang 6) Obserwacja Ziemi SAR SSO 2022 Planowany
KOMPSAT-7(inne języki) (Arirang 7) Obserwacja Ziemi EO/IR SSO 2022 Planowany
KOMPSAT 7A (Arirang 7A) Obserwacja Ziemi EO/IR SSO 2024 Planowany
CAS 500-1 (kompaktowy zaawansowany satelita 500) Obserwacja Ziemi EO SSO 2021- Aktywny
CAS 500-2 (kompaktowy zaawansowany satelita 500) Obserwacja Ziemi EO SSO 2022 Planowany
GEO-KOMPSAT 1(inne języki) (COMS 1, Cheollian 1) Meteorologia / Komunikacja Meteo Imager, Ocean color Imager, transponder pasma S/L, transpondery pasma Ka GEO 2010- Aktywny
GEO-KOMPSAT 2A(inne języki) (GK 2A, Cheollian 2A) Meteorologia AMI (Advanced Meteorological Imager) i KSEM (Koreański Monitor Środowiska Kosmicznego) GEO 2018- Aktywny
GEO-KOMPSAT 2B(inne języki) (GK 2B, Cheollian 2B) Meteorologia GOCI-II (Geostationary Ocean Color Imager-II) i GEMS (czujnik monitorowania środowiska) GEO 2020- Aktywny
KPLO(inne języki) (Korea Pathfinder Lunar Orbiter) Międzyplanetarny statek kosmiczny LUTI, PolCam, KMAG, KGRS, DTNPL, ShadowCam Orbiter księżycowy 2022 Aktywny

Koreański program eksploracji Księżyca[edytuj | edytuj kod]

Koreański Program Eksploracji Księżyca (z ang. KLEP) jest podzielony na dwie fazy[13][14].

Faza 1 obejmuje wystrzelenie i eksploatację orbitera księżycowego o nazwie Korea Pathfinder Lunar Orbiter(inne języki) (KPLO), który będzie pierwszą sondą księżycową Korei Południowej[13]. W ramach tej misji planowane są głównie testy technologii, które mają umożliwić dalszy rozwój kosmicznych możliwości Korei Południowej, ale także mapowanie zasobów naturalnych z orbity.

Faza 2 obejmuje orbiter księżycowy, lądownik księżycowy i łazik[15], które mają zostać wystrzelone razem na rakiecie KSLV-II z Centrum Kosmicznego Naro[16][13] do 2030.

W grudniu 2016 roku KARI podpisała z NASA umowę techniczną o współpracy w zakresie eksploracji Księżyca. NASA dostarczyło jedną z kamer do obserwacji w ciemnych regionach Księżyca (ShadowCam)[17]. W 2017 roku ogłoszono, że KPLO zostanie wystrzelone we współpracy ze SpaceX[18]. Po dwóch latach opóźnienia, 5 sierpnia 2022, udało się wysłać KPLO w stronę Księżyca, na barkach rakiety Falcon 9[17]. Orbiter ma dotrzeć na swoją orbitę w połowie grudnia 2022[19].

Regionalny system nawigacji satelitarnej (KPS)[edytuj | edytuj kod]

Korea Południowa chce utworzyć własny system nawigacji satelitarnej o nazwie Korean Positioning System (KPS), czyli odpowiednik GPS czy GLONASS. Planowany budżet to 4 biliony wonów (ok. 13,5 miliarda złotych). W ramach tego do 2035 roku planują wystrzelenie siedmiu nowych satelitów — trzech na orbitę geostacjonarną i czterech na nachyloną orbitę geosynchroniczną[20][21].

Korea Południowa i Stany Zjednoczone podpisały porozumienie o „współpracy cywilnych, globalnych systemów nawigacji satelitarnej”, na mocy którego Stany Zjednoczone wesprą Koreę Południową w opracowaniu KPS. Oba rządy planują współpracować w celu zapewnienia kompatybilności i zwiększenia interoperacyjności GPS oraz KPS do celów cywilnych[22].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Zdjęcie niedużej rakiety ziejącej ogniem. Zaraz po starcie silników.
    Wystrzelenie KSR-I
  • Zdjęcie rakiety przed startem. Rakiera ma dwa zestawy lotek.
    KSR-II
  • Zdjęcie dużej rakiety w hangarze. Rakieta jest znacząco grubsza niż inne KSR.
    KSR III
  • Zdjęcie rakiety przed startem. Rakieta jest znacząco większa od KSR II.
    KSLV-1
  • Zdjęcie samolotu o nietypowym kształcie. Duże śmigła w stosunku do kadłuba i brak okien.
    Inteligentny UAV z pochylanym wirnikiem

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 한국과학기술정보연구원, 한국항공우주연구원 신임 원장 선임 [online], daejonilbo.com, 22 marca 2021.
  2. ↑ Government Finalizes the 2021 Space Development Implementation Plan [online], kari.re.kr.
  3. ↑ a b c About KARI – History [online], www.kari.re.kr [dostęp 2022-12-04] (ang.).
  4. ↑ a b KARI, About KARI – Major Functions [online], www.kari.re.kr [dostęp 2022-12-04].
  5. ↑ Xu Aiying, Lee Jihae, Solar-powered unmanned aerial vehicle flies for 53 straight hours [online], Korea.net : The official website of the Republic of Korea, 31 sierpnia 2020 [dostęp 2022-12-04] (ang.).
  6. ↑ Harsh Shukla, Korea’s Solar-Powered Drone Completes its Longest Continuous Flight of 53 Hours [online], Mercom India, 23 września 2020 [dostęp 2022-12-04] (ang.).
  7. ↑ Gwang-Rae Cho i inni, The Korean Sounding Rocket Program, „Acta Astronautica”, 62 (12), 2008, s. 706–714, DOI: 10.1016/j.actaastro.2008.01.035 [dostęp 2022-12-04] (ang.).
  8. ↑ a b KSLV (Korean Space Launch Vehicle) (Korea, South) [online], Jane's Space Systems and Industry, 24 stycznia 2008 [dostęp 2022-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-30].
  9. ↑ An, H. (2013).
  10. ↑ Stephen Clark, South Korea’s all-domestic satellite launcher reaches orbit for first time [online], Spaceflight Now, 21 czerwca 2022 [dostęp 2022-12-04] (ang.).
  11. ↑ Korea Płd: udany start rakiety Nuri [online], space24.pl, 22 czerwca 2022 [dostęp 2022-12-04] (pol.).
  12. ↑ Gunter D. Krebs, Satellites of South Korea [online], Gunter's Space Page [dostęp 2022-12-04].
  13. ↑ a b c KARI, Nuri, the Korea launch vehicle [online], www.kari.re.kr [dostęp 2022-12-04].
  14. ↑ SpaceX selected to assist 2020 South Korean lunar orbiter voyage [online], english.hani.co.kr, 30 grudnia 2017 [dostęp 2022-12-04] (ang.).
  15. ↑ Korean Pathfinder Lunar Orbiter (KPLO) Status Update.
  16. ↑ South Korea's first lunar mission planned for 2020.
  17. ↑ a b KPLO [online], SpaceX.com.pl, 11 sierpnia 2022 [dostęp 2022-12-04] (pol.).
  18. ↑ SpaceX selected to assist 2020 South Korean lunar orbiter voyage [online], english.hani.co.kr [dostęp 2022-12-04].
  19. ↑ Daisy Dobrijevic, Danuri: Facts about the Korea Pathfinder Lunar Orbiter (KPLO) [online], Space.com, 1 sierpnia 2022 [dostęp 2022-12-04] (ang.).
  20. ↑ Brian Berger, South Korea signs Artemis Accords; Brazil, New Zealand likely next [online], SpaceNews, 27 maja 2021 [dostęp 2022-12-04] (ang.).
  21. ↑ KARI, Use of satellite information [online], www.kari.re.kr [dostęp 2022-12-04].
  22. ↑ GPS.gov: 2021 U.S.-Korea Joint Statement on Civil GNSS Cooperation [online], www.gps.gov, maj 2021 [dostęp 2022-12-04].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Koreański_Instytut_Badań_Kosmicznych&oldid=73152039”