Korona norweska
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Korona norweska | |||
|
|||
| Kod ISO 4217 | NOK | ||
| Państwo |  Norwegia |
||
| Poziom inflacji | 0,6% (2012)[1] | ||
| Podział | 1 korona = 100 øre | ||
| Symbol | kr – korona | ||
| Monety | 1, 5, 10, 20 kr | ||
| Banknoty | 50, 100, 200, 500, 1000 kr | ||
| Bank centralny | Norges Bank | ||
Korona norweska - jednostka monetarna w Norwegii. W jęz. norweskim korona nazywa się krone (liczba mnoga: kroner). 1 krone dzieli się na 100 øre (w l. mn. i poj.). Międzynarodowy kod (→ ISO 4217) waluty norweskiej to NOK.
Nominały[edytuj | edytuj kod]
Obecnie (2012) w obiegu są monety o nominałach 1 krone i 5, 10, 20 kroner oraz banknoty 50, 100, 200, 500 i 1000 kroner.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Korona jako środek płatniczy została wprowadzona w Norwegii w 1875 roku w związku z przystąpieniem tego kraju do Skandynawskiej Unii Monetarnej (zawiązanej w 1873 r.). Do Unii oprócz Norwegii należały Szwecja oraz Dania. Unia rozpadła się po pierwszej wojnie światowej, jednak państwa skandynawskie postanowiły zachować nazwę waluty – dlatego jednostka monetarna w Szwecji i Danii również nazywa się koroną.
Przypisy
|
|||||||||||||||||||
