Przejdź do zawartości

Koszatka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koszatka
Dryomys
O. Thomas, 1906[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – koszatka leśna (D. nitedula)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

popielicowate

Podrodzina

koszatki

Rodzaj

koszatka

Typ nomenklatoryczny

Mus nitedula Pallas, 1778

Synonimy
Gatunki

7 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Koszatka[4] (Dryomys) – rodzaj ssaków z podrodziny koszatek (Leithiinae) w obrębie rodziny popielicowatych (Gliridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[5][6][7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 83–103 mm, długość ogona 48–96 mm, długość ucha 11–20 mm, długość tylnej stopy 15,1–23,5 mm; masa ciała 17–43 g[6][8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1906 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oznaczenie monotypowe) koszatkę leśną (D. nitedula).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dryomys: gr. δρυς drus, δρυος druos ‘drzewo, zwłaszcza dąb’[9]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[10].
  • Dyromys: anagram nazwy rodzaju Dryomys O. Thomas, 1906[2].
  • Afrodryomys: łac. Afer, Afra ‘afrykański’, od Africa ‘Afryka’[11]; rodzaj Dryomos O. Thomas, 1906 (koszatka). Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Dryomys chaabi Jaeger, 1977.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][8][5][4]:

Opisano również gatunki wymarłe:

  1. Nowa nazwa dla Dryomys O. Thomas, 1906, ponieważ Thomas błędnie uważał, że nazwa ta jest młodszym homonimem Drymomys Tschudi, 1844 (Muridae).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b O. Thomas. The Duke of Bedford's Zoological Exploration in Eastern Asia.-I. List of Mammals obtained. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1905 (2), s. 348, 1905. (ang.). 
  2. a b O. Thomas. On a new Dormouse from Asia Minor, with Remarks on the Subgenus “Dryomys.”. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 20, s. 406, 1907. (ang.). 
  3. J.J. Jaeger, Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb, [w:] Praca doktorska, Montpellier: Université de Montpellier, 1975, s. 1–164 (fr.).
  4. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 214–215. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 630. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. a b M.E. Holden-Musser, R. Juškaitis & G. Musser: Family Gliridae (Dormice). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 885–887. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Dryomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-30].
  8. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 403. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 86.
  10. Jaeger 1959 ↓, s. 160.
  11. Jaeger 1959 ↓, s. 9.
  12. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-22]. (ang.).
  13. R. Lavocat, Etude systématique de la faune de mammifères et conclusions générales, [w:] Legisement de vertébrés miocènes de Beni Mellal (Maroc), „Notes et mémoires du Service géologique”, 155, 1961, s. 29–117 (fr.).
  14. M. Freudenthal & E. Martín-Suárez. Gliridae (Rodentia, Mammalia) from the Late Miocene fissure filling Biancone 1 (Gargano, Province of Foggia, Italy). „Palaeontologia Electronica”. 9 (2), s. 1-23, 2006. ISSN 1094-8074. 
  15. J.J. Jaeger. Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb. „Palaeovertebrata”. 8 (1), s. 62, 1977. (fr.). 
  16. E. Ünay-Bayraktar & H. de Bruijn. Plio-Pleistocene rodents and lagomorphs from Anatolia. „Mededelingen Nederlands Instituut voor Toegepaste Geowetenschappen TNO”. 60, s. 452, 1998. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]