Koszatka
| Dryomys | |||
| O. Thomas, 1906[1] | |||
Koszatka leśna (D. nitedula) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
koszatka | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Mus nitedula Pallas, 1778 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Koszatka[4] (Dryomys) – rodzaj ssaków z podrodziny koszatek (Leithiinae) w obrębie rodziny popielicowatych (Gliridae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[5][6][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 83–103 mm, długość ogona 48–96 mm, długość ucha 11–20 mm, długość tylnej stopy 15,1–23,5 mm; masa ciała 17–43 g[6][8].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1906 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule zatytułowanym Badania zoologiczne księcia Bedford w Azji Wschodniej. – I. Wykaz odłowionych ssaków, opublikowanym w czasopiśmie „Proceedings of the Zoological Society of London”[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) koszatka leśna (D. nitedula).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Dryomys: gr. δρυς drus, δρυος druos ‘drzewo, zwłaszcza dąb’[9]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[10].
- Dyromys: anagram nazwy rodzaju Dryomys O. Thomas, 1906[2].
- Afrodryomys: łac. Afer, Afra ‘afrykański’, od Africa ‘Afryka’[11]; rodzaj Dryomos O. Thomas, 1906 (koszatka). Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Dryomys chaabi Jaeger, 1977.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][8][5][4]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[4] | Podgatunki[6][5][8] | Rozmieszczenie geograficzne[6][5][8] | Podstawowe wymiary[6][8][b] | Status IUCN[13] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dryomys nitedula | (Pallas, 1778) | koszatka leśna | gatunek monotypowy | od wschodniej Szwajcarii przez Europę (rozłączna populacja w południowych Włoszech), Anatolię i Kaukaz do środkowej Rosji, zachodniej Mongolii i zachodniej Chińskiej Republiki Ludowej; zakres wysokości: około 2300 m n.p.m. | DC: 7,9–10,3 cm DO: 6,6–10,1 cm MC: brak danych |
LC | |
| Dryomys laniger | Felten & Storch, 1968 | koszatka wełnista | gatunek monotypowy | endemit Turcji: zachodnie góry Taurus i wschodnia Anatolia; zakres wysokości: 1620–2950 m n.p.m. | DC: 8,6–9,6 cm DO: 4,8–7,6 cm MC: 17–32 g |
DD | |
| Dryomys niethammeri | Holden, 1996 | koszatka beludżystańska | gatunek monotypowy | endemit Pakistanu: znany od północno-wschodniej Kwety, doliny Urak i Ziarat (Beludżystan); zakres wysokości: 1980–2590 m n.p.m. | DC: 9,9–10,3 cm DO: około 9,3 cm MC: 33–38 g |
VU |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, VU – gatunek narażony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.
Opisano również gatunki wymarłe:
- Dryomys ambiguus Lavocat, 1961[14] (Maroko; miocen)
- Dryomys apulus Freudenthal & Martín-Suárez, 2006[15] (Włochy; miocen)
- Dryomys chaabi Jaeger, 1977[16] (Maroko; miocen)
- Dryomys tosyaensis Ünay-Bayraktar & De Bruijn, 1998[17] (Turcjal; plejstocen).
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b O. Thomas. The Duke of Bedford's Zoological Exploration in Eastern Asia.-I. List of Mammals obtained. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1905 (2), s. 348, 1905. (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. On a new Dormouse from Asia Minor, with Remarks on the Subgenus “Dryomys.”. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 20, s. 406, 1907. (ang.).
- ↑ J.J. Jaeger, Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb, [w:] Praca doktorska, Montpellier: Université de Montpellier, 1975, s. 1–164 (fr.).
- ↑ a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 214–215. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 630. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e M.E. Holden-Musser, R. Juškaitis & G. Musser: Family Gliridae (Dormice). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 885–887. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Dryomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-30].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 403. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 86.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 9.
- ↑ N.S. Upham, C.J. Burgin, J. Widness, M.A. Becker, H. Handika, J.S. Zijlstra & D.G. Huckaby: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.3) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-10-22]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Dryomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-05-05]. (ang.).
- ↑ R. Lavocat, Etude systématique de la faune de mammifères et conclusions générales, [w:] Legisement de vertébrés miocènes de Beni Mellal (Maroc), „Notes et mémoires du Service géologique”, 155, 1961, s. 29–117 (fr.).
- ↑ M. Freudenthal & E. Martín-Suárez. Gliridae (Rodentia, Mammalia) from the Late Miocene fissure filling Biancone 1 (Gargano, Province of Foggia, Italy). „Palaeontologia Electronica”. 9 (2), s. 1-23, 2006. ISSN 1094-8074.
- ↑ J.J. Jaeger. Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb. „Palaeovertebrata”. 8 (1), s. 62, 1977. (fr.).
- ↑ E. Ünay-Bayraktar & H. de Bruijn. Plio-Pleistocene rodents and lagomorphs from Anatolia. „Mededelingen Nederlands Instituut voor Toegepaste Geowetenschappen TNO”. 60, s. 452, 1998. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 3, rewizja 2, Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316, OCLC 11069271 (ang.).

