Przejdź do zawartości

Koszatka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koszatka
Dryomys
O. Thomas, 1906[1]
Ilustracja
Koszatka leśna (D. nitedula)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

popielicowate

Podrodzina

koszatki

Rodzaj

koszatka

Typ nomenklatoryczny

Mus nitedula Pallas, 1778

Synonimy
Gatunki

7 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Koszatka[4] (Dryomys) – rodzaj ssaków z podrodziny koszatek (Leithiinae) w obrębie rodziny popielicowatych (Gliridae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[5][6][7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 83–103 mm, długość ogona 48–96 mm, długość ucha 11–20 mm, długość tylnej stopy 15,1–23,5 mm; masa ciała 17–43 g[6][8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1906 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule zatytułowanym Badania zoologiczne księcia Bedford w Azji Wschodniej. – I. Wykaz odłowionych ssaków, opublikowanym w czasopiśmie „Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) koszatka leśna (D. nitedula).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dryomys: gr. δρυς drus, δρυος druos ‘drzewo, zwłaszcza dąb’[9]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[10].
  • Dyromys: anagram nazwy rodzaju Dryomys O. Thomas, 1906[2].
  • Afrodryomys: łac. Afer, Afra ‘afrykański’, od Africa ‘Afryka’[11]; rodzaj Dryomos O. Thomas, 1906 (koszatka). Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Dryomys chaabi Jaeger, 1977.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][8][5][4]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[4] Podgatunki[6][5][8] Rozmieszczenie geograficzne[6][5][8] Podstawowe wymiary[6][8][b] Status
IUCN[13]
Dryomys nitedula (Pallas, 1778) koszatka leśna gatunek monotypowy od wschodniej Szwajcarii przez Europę (rozłączna populacja w południowych Włoszech), Anatolię i Kaukaz do środkowej Rosji, zachodniej Mongolii i zachodniej Chińskiej Republiki Ludowej; zakres wysokości: około 2300 m n.p.m. DC: 7,9–10,3 cm
DO: 6,6–10,1 cm
MC: brak danych
 LC 
Dryomys laniger Felten & Storch, 1968 koszatka wełnista gatunek monotypowy endemit Turcji: zachodnie góry Taurus i wschodnia Anatolia; zakres wysokości: 1620–2950 m n.p.m. DC: 8,6–9,6 cm
DO: 4,8–7,6 cm
MC: 17–32 g
 DD 
Dryomys niethammeri Holden, 1996 koszatka beludżystańska gatunek monotypowy endemit Pakistanu: znany od północno-wschodniej Kwety, doliny Urak i Ziarat (Beludżystan); zakres wysokości: 1980–2590 m n.p.m. DC: 9,9–10,3 cm
DO: około 9,3 cm
MC: 33–38 g
 VU 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski,  VU gatunek narażony,  DD gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.

Opisano również gatunki wymarłe:

  1. Nowa nazwa dla Dryomys O. Thomas, 1906, ponieważ Thomas błędnie uważał, że nazwa ta jest młodszym homonimem Drymomys Tschudi, 1844 (Muridae).
  2. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b O. Thomas. The Duke of Bedford's Zoological Exploration in Eastern Asia.-I. List of Mammals obtained. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1905 (2), s. 348, 1905. (ang.). 
  2. a b O. Thomas. On a new Dormouse from Asia Minor, with Remarks on the Subgenus “Dryomys.”. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 20, s. 406, 1907. (ang.). 
  3. J.J. Jaeger, Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb, [w:] Praca doktorska, Montpellier: Université de Montpellier, 1975, s. 1–164 (fr.).
  4. a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 214–215. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 630. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. a b c d e M.E. Holden-Musser, R. Juškaitis & G. Musser: Family Gliridae (Dormice). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 885–887. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Dryomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-30].
  8. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 403. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 86.
  10. Jaeger 1959 ↓, s. 160.
  11. Jaeger 1959 ↓, s. 9.
  12. N.S. Upham, C.J. Burgin, J. Widness, M.A. Becker, H. Handika, J.S. Zijlstra & D.G. Huckaby: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.3) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-10-22]. (ang.).
  13. Taxonomy: Dryomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-05-05]. (ang.).
  14. R. Lavocat, Etude systématique de la faune de mammifères et conclusions générales, [w:] Legisement de vertébrés miocènes de Beni Mellal (Maroc), „Notes et mémoires du Service géologique”, 155, 1961, s. 29–117 (fr.).
  15. M. Freudenthal & E. Martín-Suárez. Gliridae (Rodentia, Mammalia) from the Late Miocene fissure filling Biancone 1 (Gargano, Province of Foggia, Italy). „Palaeontologia Electronica”. 9 (2), s. 1-23, 2006. ISSN 1094-8074. 
  16. J.J. Jaeger. Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb. „Palaeovertebrata”. 8 (1), s. 62, 1977. (fr.). 
  17. E. Ünay-Bayraktar & H. de Bruijn. Plio-Pleistocene rodents and lagomorphs from Anatolia. „Mededelingen Nederlands Instituut voor Toegepaste Geowetenschappen TNO”. 60, s. 452, 1998. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]