Kozi Gronik
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
978 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°16′35,8″N 19°45′12,9″E/49,276611 19,753583
| |
Kozi Gronik (słow. Kozí grúnik, 978 m) – szczyt w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie, który odchodzi od Rzędowego Zwornika i poprzez Mihulcze Siodło i Mihulczą Czubę opada do Kotliny Orawickiej przy polanie Waniczka. Grzbiet ten oddziela Dolinę Bobrowiecką Orawską od Doliny Mihulczej. W przewodniku Tatry Zachodnie. Słowacja Kozi Gronik nazywany jest Kozim Wierchem[1].
Południowo-wschodnie stoki Koziego Gronika opadają do dolnej części Doliny Suchej Orawickiej (odnoga Doliny Bobrowieckiej), stoki północno-wschodnie do doliny Bobrowieckiego Potoku, północno-zachodnie na polanę Betlejemka. Względna wysokość Koziego Gronika nad dnem Bobrowieckiego Potoku wynosi około 100 m[2]. Obecnie Kozi Gronik jest całkowicie zalesiony, jednak na mapie topograficznej Słowacji znaczna część stoków opadających do Doliny Suchej Orawickiej jest trawiasta[3], dawniej były to pastwiska Hali Suchej[4].
W gwarze podhalańskiej słowo koza oznacza również samicę kozicy i od słowa tego pochodzi wiele nazw w Tatrach. Słowo groń (zdrobniale gronik) oznacza wysoki brzeg rzeki, potoku, lub grzbiet między dwoma strumieniami[5].
Podnóża Koziego Gronika obfitują w źródła wód mineralnych. Na północnych, nieco powyżej Bobrowieckiego Potoku jest źródło wody siarkowej zwane Kisłą Wodą, na północno-zachodnich są dwa źródła wód mineralnych i jednocześnie termalnych, obejmowane wspólną nazwą Jaszczurzyca[2][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7.
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.