Kołpak (czapka)
Kołpak (tur. kalpak) – stożkowate nakrycie głowy złożone ze zszytych z sobą, zwężających się ku górze klinów. Pochodzenie jego jest wschodnie, tureckie lub perskie. Kołpak rozpowszechnił się na ziemiach Rzeczypospolitej w XVI stuleciu, a już w XVII wieku stał się jednym z elementów narodowego stroju polskiego.
Kołpak polski, podobnie jak tatarski, najczęściej obszyty był wzdłuż dolnej krawędzi futrem. Zasadniczo jednak kołpak nie musi być nim obszyty, natomiast może w całości być wykonany z klinów futra. Nie muszą one mieć kształtu regularnego, jak również samo nakrycie głowy niekoniecznie musi mieć formę stożkowatą, lecz może też przypominać kształtem współczesny hełm.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia powszechna PWN. Tom 2. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 518.
- Anna Drążkowska: Ozdoby i nakrycia głowy na ziemiach polskich od X do końca XVIII wieku. Toruń 2012.